CD 1

1. Litaniae de Providentia Divina
2. Gratuletur Ecclesia
3. Crudelis Herodes
4. Innocentes pro Christo infantes
5. Tristes erant Apostoli
6. Illuxit sol
7. Conductus funebris Subvenite Sancti Dei
8. Conductus funebris Libera me Domine
9. Conductus funebris In paradisum
10. Conductus funebris Salve Regina

CD2

1. In virtute tua
2. Os iusti meditabitur
3. Iustus ut palma florebit
4. Laetatus sum
5. Deus tuorum militum (I)
6. Iesu corona virginum
7. Deus tuorum militum (II)
8. Completorium Cum invocarem
9. Completorium In te Domine speravi
10. Completorium Qui habitat
11. Completorium Ecce nunc benedicite
12. Completorium Te lucis ante terminum
13. Completorium In manus tuas
14. Completorium Nunc dimittis

Olga Pasiecznik - soprano
Marta Boberska - soprano
Jan Monowid - alto
Zdzislaw Kordyjalik - tenor
Jaroslaw Brek - bass

Chamber Choir of the Warsaw Chamber Opera
Musicae Antiquae Collegium Varsoviense
Kai Baumann - conductor

Grzegorz Gerwazy Gorczycki was a Polish Baroque composer. Considered one of the greatest composers of Polish Baroque music, during his lifetime he was called the "Polish Handel".

Gorczycki wrote mainly church music: unaccompanied compositions for choir, sometimes with b.c. accompaniment in the stile antico (motets, masses, songs), as well as vocal-instrumental works with b.c. accompaniment in the stile moderno featuring rich, concertato technique, multi-sectional and verse sacred concertos as well as ensemble cantatas. ---makdelart.blogspot.com

Zawarte na albumie wydanym przez Pro Musica Camerata utwory instrumentalno – wokalne Grzegorza Gorczyckiego to w znacznej części krótkie formy stanowiące uzupełnienie mszy świętej. Liturgia Słowa Bożego, wsparta muzycznymi ozdobnikami wykorzystującymi szereg chrześcijańskich tekstów była głównym tematem zainteresowań kompozytorów tworzących przed wiekami. Czasy twórców oper, symfonii, koncertów, czasy jazzu, bluesa i rock’n’rolla mających na celu jedynie rozrywkę i zabawę gawiedzi przecież miały dopiero nadejść. W siedemnastym i na początku osiemnastego wieki prym wiodło proste, melodyjne, a jednocześnie religijne komponowanie. Rzadko ktoś pisał coś do kotleta a jeśli już, to do naszych czasów niewiele z owej świeckiej muzyki pozostało. Takie to były czasy i nie ma się co zżymać.

Rendez – vous z muzyką krakowskiego wikariusza zaczynamy od zwartej, przemyślanej i zabójczo melodyjnej litanii Litaniae de Providentia Divina. Już pierwsza jej część, te chóralne, ba, monumentalne śpiewy zwiastują dzieło wręcz niezwykłe. Dynamiczny początek, w którym partie wokalne powielane są wyrazistym brzmieniem orkiestry to jedynie przygrywka, choć … nie powinno się określać takim słowem muzycznej uczty, która trwa… ponad dwanaście minut. Jednak właśnie tak jest – im bardziej zagłębiamy się w muzykę Gorczyckiego, tym mocniej dociera do nas bogactwo zastosowanych przez kompozytora środków. Ma być dynamicznie? Jest. A może ciut łagodności połączonej z wyciszeniem? A owszem, zatrać się słuchaczu. Dla przykładu w pełnym blasku Tristes erant Apostoli – ta zwiewność kompozycji, ten pietyzm następujących po sobie harmonii urzeka.

Na albumie znalazły się również dwa dłuższe utwory Gorczyckiego: wieloczęściowy Conductus funebris oraz Completorium. Oba wymienione, a także najpiękniejszy na płycie Laetatus sum to jak dla mnie – kwintesencja baroku. Przypominające najlepsze kompozycje Jana Sebastiana Bacha utwory zachwycają tak melodiami, jednymi z piękniejszych, jakie wyszły spod pióra kompozytora, jak i zastosowanymi formułami instrumentowania poszczególnych partii. Gorczycki stosuje z sukcesem dość oczywistą zasadę powtarzalności: tak partie solowe powielane są bądź przez poszczególne instrumenty, bądź też przez całą, grającą niezwykle porywająco orkiestrę. Dzięki temu, pojawiające się co i rusz nowe skrawki pięknych melodii utrwalane są w pamięci słuchacza za sprawą owego koncertowania głosów i instrumentów.

Można by wymieniać zalety poszczególnych części, ale wg mnie zupełnie nie ma takiej potrzeby. Bogactwo kompozycyjne zawarte w dziełach wikariusza z małej wioski pod Bytomiem (no dziś to część tego miasta) rozkwitło na omawianym albumie znakomicie za sprawą zespołów i solistów zgromadzonych wokół Warszawskiej Orkiestry Kameralnej. Świetna, nietuzinkowa, a przede wszystkim – prawie nieznana, choć zaraz bardzo wciągająca muzyka. Nie wolno nie znać. ---classicsunday.wordpress.com

download (mp3 @320 kbs):

yandex mediafire ulozto global-files

back

In virtute tua - Motet for SATB choir, 2 violins, basso continuo and organ 10:47
1	a) In virtute	3:38
2	b) Desiderio	3:55
3	c) In virtute	3:14

4	Iudica Me Deus	  4:52
5	Laetatus Sum - Motet for SATB choir, instrumental ensemble and basso continuo   6:34
	
Completorium - Religious concert for SATB choir, solists, 2 violins, 2 trumpets and basso continuo
27:11
6	a) Cum invocarem	4:56
7	b) In te Domine speravi	4:39
8	c) Qui habitat 	6:03
9	d) Ecce nunc benedicite	3:03
10	e) Te lucis ante	2:23
11	f) In manus tuas	1:59
12	g) Nunc dimittis	4:08

Missa Paschalis for SATB choir a capella	23:02
13	a) Kyrie	3:56
14	b) Gloria	7:31
15	c) Sanctus	4:38
16 	d) Benedictus	2:51
17	e) Agnus Dei	4:06

Regina Stacewicz - soprano,
Irena Tkaczyk - alto,
Alicja Pagowska - alto,
Eugeniusz Sąsiadek - tenor,
Wiesław Brychcy - bass,
Choir and Chamber Orchestra of Polish Radio Wroclaw
Edmund Kajdasz – conductor (1-5; 13-17),
Soloists, Madrigals Choir, Capella Bydgostiensis Pro Musica Antiqua,
Stanisław Gałoński – conductor (6-12)

Grzegorz Gerwazy Gorczycki was a priest, church musician, and composer who lived and worked in Poland during the later part of the Baroque era. Many of Gorczycki's compositions are illustrative of his role as a church musician. Although he does seem to have written some purely instrumental works, these seem lay to the periphery of his main focus of attention: writing music for inclusion in services of worship. As was the case for church compositions of the day, the liturgical texts that he set are in Latin as opposed to the vernacular. Despite his emphasis on a single genre, Gorczycki's compositions illustrate a deep commitment, on the part of the composer, to varied compositional procedures and styles. Although he did compose in the stile antiquo of the day (as was the common practice of many church composers), cultivating in some of his works an a cappella style similar to that of Palestrina, Gorczycki also seems to have been a proponent of the stile moderno, utilizing the more current concerted techniques of the Neapolitan School. His use of the stile antiquo is most notable in works such as his Missa Paschalis, Missa rorate, and Missa de Conceptione, where a traditional, a cappella, polyphonic style dominates. This stands in marked contrast to his use of the stile moderno in such works as Completorium, Illuxit Sol, and Laetatus Sum. These pieces, and indeed the rest of his oeuvre of large-scale vocal and instrumental motets, are characterized by their involvement of four or five vocal parts that engage in dialogues with two or more instrumental parts most often using violins, but also on occasion, oboes, violas, and trumpets. Unlike the modally polyphonic character of the stile antiquo works, these works present a melodic structure that is rooted in Italian instrumental forms within the context of a clear major minor tonality. Although the year of his birth is in debate, being variously listed as 1647 ca. 1665 and 1667, it is known that he was born at Bytom in Silesia. The only portion of his life where he appears to have lived outside his native Poland occurred during his education. Gorczycki undertook his studies at the universities in Prague and Vienna. It seems likely that he also received his musical training while enrolled at these universities.

In addition to his studies, Gorczycki may also have spent this period in the service of King Jan III Sobieski of Poland, serving from 1674 to 1696. Regardless of his status with the King, it is known that after completing his studies, by 1692 at the latest, he returned to his native Poland, taking up residence in Krakow. It was here, in the spring of that year, that Gorczycki was ordained. Soon after ordination, he was appointed rector of the newly reorganized Congregatio Missionis, the Missionary Academy run by the Order of the Missionary Priests at Chelmno, Pomerania. Here he was charged with the direction of the music to be performed in the chapel, as well as with lecturing on poetics and rhetoric.

In 1694, Gorczycki returned to Krakow to become curate and probably also a member of the Wawel Cathedral Chapel. Manuscript evidence indicates that he was composing by this time. On January 10, 1698, the Cathedral Chapter in Krakow made him director of music of the Chapel, commissioning him with the title and duties of concertmaster, a position he was to hold until his death. From 1702 on, he also served as a senior member of the Chapel of the Angelists at the Cathedral, having received the prebend of St. Stanislaus' Confession, which is also referred to as the "Angelists Prebend." This meant that he was charged with the direction of the Angelists, a choir at Wawel, dedicated to the performance of Gregorian chant as well as polyphonic settings before St. Stanislaus' Confession. His duties were further added to when, in 1705, he became Canon of the collegiate Church of Skalbmierz. Also, from no later than 1727, he became a parish priest at God's Mercy Church at Krakow-Smolensk, one of the churches in the Krakow diocese. On January 17, 1734, Gorczycki received the great honor of being asked to conduct the Wawel Chapel at the coronation ceremonies of the Elector August II of Saxony at Krakow. Sadly, this event seems to have been responsible for his death. Apparently, during the ceremony, Gorczycki caught a cold from which he became seriously ill and he died shortly afterwards. Gorczycki was buried in the Cathedral in which he spent so much of his career. Archival data from that time portrays Gorczycki in a very favorable light and it appears that he garnered a considerable reputation for his musical activities, especially in the area of composition. In 1736, two years after his death, a now lost biography by J.M. Nagawski, entitled Historia vitae...Gregorii Gorczycki, was published. The publication of this biography no doubt contributed to Gorczycki's legacy as a long-remembered and highly revered figure in Polish musical life. ---Stephen Kingsbury, Rovi

Grzegorz Gerwazy Gorczycki urodził się między 1665 a 1667 w Rozbarku koło Bytomia w rodzinie Adama i Anny Gorczyców, właścicieli folwarku. Początkowo uczył się prawdopodobnie w miejscowej szkole parafialnej. Od ok. 1678 przypuszczalnie do 1683 studiował na Uniwersytecie w Pradze na wydziale sztuk wyzwolonych i filozofii, następnie teologię w Wiedniu i po ok. siedmiu latach otrzymał tytuł licencjata teologii. W 1689 lub 1690 przybył do Krakowa, gdzie 23 grudnia 1690 przyjął cztery niższe święcenia kapłańskie, w 1691 otrzymał subdiakonat, w lutym 1692 diakonat, a miesiąc później święcenia kapłańskie. W tym też czasie zmienił formalnie nazwisko z Gorczyca na Gorczycki. Przez następne 2 lata prowadził wykłady z zakresu retoryki i poezji w Akademii Chełmińskiej, prowadzonej przez księży misjonarzy w Chełmnie na Pomorzu. Kierował również kapelą kościoła archiprezbiterialnego. Po powrocie do Krakowa 1 października 1694 objął funkcję wikariusza Katedry na Wawelu, w 1696 został spowiednikiem katedralnym, a 10 stycznia 1698 otrzymał stanowisko kapelmistrza (Magister capellae musices Ecclesiae Cathedralis Cracoviensis). Do jego obowiązków należało m.in. dyrygowanie, przygotowywanie repertuaru, komponowanie utworów własnych, kopiowanie głosów kompozycji innych autorów. Piastując tę funkcję uzyskiwał jednocześnie kolejne godności kościelne: kanonika kolegiaty w Skalbmierzu - 1705 (z czym wiązała się rezygnacja z wikariatu), proboszcza kościoła Bożego Miłosierdzia na przedmieściu Krakowa zwanym Smoleńskiem - przed 1727 (wiązało się to ze sprawowaniem opieki nad szpitalem przykościelnym), egzaminatora w seminarium duchownym - 1728. Jeszcze przed powołaniem na kapelmistrza katedralnego został opiekunem więźniów osadzonych w basztach Zamku na Wawelu. Wszystkie te obowiązki wykonywał do końca życia. Zmarł 30 kwietnia 1734 w Krakowie. Pamięć jego uhonorowano umieszczeniem w Katedrze Wawelskiej tablicy pamiątkowej, na której został nazwany "klejnotem kapłaństwa".

Grzegorz Gerwazy Gorczycki był niemal wyłącznie kompozytorem muzyki religijnej - z racji głębokiego zaangażowania w funkcje kapłańskie oraz kapelmistrzowskej dbałość o zgodną z sensem liturgii oprawę muzyczną. Swoje utwory sygnował charakterystycznymi inicjałami G. G. G. w incypicie głosu basowego lub oznaczał pełnym nazwiskiem. Jest jednak część utworów, która przysparza muzykologom trudności - chodzi o dzieła niesygnowane, a pisane ręką Gorczyckiego. Funkcja kapelmistrza katedralnego zobowiązywała do troszczenia się o repertuar, toteż sporządzone przez niego rękopisy nie musiały oznaczać jego autorstwa. Większość jego kompozycji w postaci rękopisów oraz kopii zachowała się w Archiwum Kapituły Katedry na Wawelu. Po II wojnie światowej manuskrypty dwóch dzieł - Completorium i Conductus funebris - zostały odnalezione w archiwum poreformackiego kościoła parafialnego w Rakowie Opatowskim w pobliżu Kielc. --- Małgorzata Kosińska, culture.pl

download:  uploaded anonfiles yandex 4shared solidfiles mediafire mega filecloudio

back

     Completorium:
1.Cum invocarem
2.In te, Domine, speravi
3.Qui habitat in adiutorio
4.Ecce nunc benedicite
5.Te lucis ante terminum
6.In manus tuas
7.Nunc dimitis 

    Conductus funebris:
8.Sonata
9.Subvenite Sancti Dei
10.Suscipientes Animam Eius
11.Offerentes Eam
12.Suscipiat Te
13.Suscipientes Animam Eius
14.Requiem Aeternam
15.Offerentes Eam
16.Sonata
17.Libera me Domine
18.Quando Coeli
19.Dum Veneris
20.Tremens Factus SumIn paradisum
21.Quando Coeli

Kira Boryczko – soprano
Mariusz Gebel – alto
Ryszard Minkiewicz – tenor
Józef Frakstein - bass
Concerto Polacco
Cantus Firmus
Włodzimierz Sołtysik – conductor

The first and richest strand of Gorczycki's work is represented by four-parts compositions for mixed choir a capella or with the accompaniment of a small instrumental ensemble (2 Violini, Organo). These are usually in the Palestrinian tradition, prima practica. This style, characteristic of the Polish Baroque, bore a relation to the Renaissance in the sense of the expression of a certain stylization. Gorczycki revealed himself as a pastmaster with a thorough grounding in the counterpointing technique. His masses, his arrangements of the antiphons, hymns, introits, offertories belong to this category. His cantus firmus technique was marked by a striking originality. This fixed tune is taken from the plainchant although it may also come from popular religious songs. We find here a whole gamut of polyphonic devices. The finest works in this form are his Missa paschalis, Sepulto Domino and Tota pulchra es Maria. Post-war research added six formerly unknown compositions to the list.

The second strand of Gorczycki's output are vocal-instrumental compositions in the then current concertante style. The motet Illuxit sol has some features of that style, but it is seen in its full flower in the concertante pieces discovered in the post war years: Laetatus sum, In virtute tua, Litaniae de Providentia Divina, Conductus funebris and Completorium.

Music for instruments forms the third strand of Gorczycki's work. Though modest in scope, it is a documented fact. In 1962 Jan Prosnak published information about a new composition by Gorczycki that had been discovered recently, namely the Ball Polonaise. Regrettably, only the violin part has been found, now carefully preserved in the Jelski family archives. However, it is known that a Polonaise for instruments by Gorczycki was performed by the entire orchestra at Marshal Rokicki's residence at Horodyszcze. This is the first known report of a secular and purely instrumental piece by the composer. But, in view of his achievements in religious music, this seemed highly improbable. However, the catalogue of the Wieluń Piarists published a year later confirmed the fact. It appears that the orchestra of Wieluń also had Gorczycki's Ouverture ex D in its repertory.

Thus, in the light of the research and discoveries made in archives, Gorczycki reveals himself not only as a master composer but also a highly versatile artist who deliberately chose to write conservative polyphonic and a capella pieces although he was highly proficient in the Baroque concerto style of his time and did not shun writing music for instruments.

The assertions of 19th century researchers about his music dramas and songs is finding strong confirmation. He is revealing himself as a towering figure in vocal music a capella, as well as in concertante, vocal and instrumental compositions. For this reason Grzegorz Gerwazy Gorczycki should be hailed today as one of the best composers of Early Polish Music." --- completorium.republika.pl

download: uploaded solidfiles anonfiles yandex 4shared mediafire mega filecloudio

back