Jazz

Piotr Lemanczyk - Follow the Soul (2003)

2015-04-08T15:25:05Z

Piotr Lemańczyk - Follow the Soul (2003)


1	  Virga 	6’06
2	  Shy king of the village 	7’15
3	  Take 74 	6’28
4	  You don’t know what love is 	10’14
5	  White lake 	7’09
6	  My little M. 	7’24
7	  Blues for Aga 	6’03

Janusz Muniak – tenor saxophone
Przemek Dyakowski – tenor saxophone
Wojciech Staroniewicz – tenor saxophone
Maciej Sikała – tenor saxophone
Dariusz Herbasz – tenor saxophone
Maciej Grzywacz – guitar
Dominik Bukowski – vibraphone
Piotr Lemańczyk – double bass
Tomasz Sowiński – drums

This is the debut album as a leader by Polish Jazz bassist / composer Piotr Lemanczyk. It was recorded by several different lineups, mostly quartets, with the following participants: saxophonists Janusz Muniak, Przemek Dyakowski, Wojciech Staroniewicz, Maciej Sikala and Dariusz Herbosz, guitarist Maciej Grzywacz, vibraphonist Dominik Bukowski and drummer Tomasz Sowinski. Of the seven tracks on the album, six are original compositions by Lemanczyk and one is a standard.

The music is kept well within the modern Jazz mainstream, but the excellent compositions and performances create a superb piece of Jazz music, which should satisfy every sensitive listener. The use of the vibraphone instead of the usual piano gives the entire recording a “cool” ambience, which suits the music perfectly. The leader gets several solo spots, which emphasize his beautiful tone and sensitivity, rather than needless pyrotechnics.

As usual with Polish Jazz albums, the music is the center of the attention, in spite of the truly excellent playing, which is beyond reproach from start to finish. The melodic content and the rhythmic structures are simply incredible and a source of real joy.

Overall this album is a perfect example of what mainstream Jazz is all about and should be greatly enjoyed by any Jazz connoisseur anywhere in the world. Highly recommended! --- allegrorecords.com

download (mp3 @320 kbs):

uploaded yandex 4shared mega mediafire solidfiles zalivalka cloudmailru oboom

back

Piotr Lemanczyk - Naha People (2009)

2019-06-15T13:18:56Z

Piotr Lemanczyk - Naha People (2009)


1 	Morning 	7:22
2 	Like A Meadow 	7:55
3 	Naha People 	9:46
4 	Lobster Baby 	5:48
5 	Home Pictures 	6:27
6 	One The Inner 	7:03
7 	From Alberta 	7:18

Bass – Piotr Lemańczyk
Drums – Kazimierz Jonkisz
Tenor Saxophone – Maciej Sikała
Trumpet – Tim Hagans
Vibraphone – Dominik Bukowski

Too few people in Poland noticed and appreciated this album as it deserved. In my opinion however this was not only one of the best jazz recordings last year but also one of the most intriguing over last couple of years. Moreover I honestly cannot recall anyone in Poland playing on trumpet (Tomasz Stańko apart of course) on a level Tim Hagans is playing on this CD. Speaking shortly this is item that every jazz lover shall definitely inspect more carefully and listen many times over.

Certainly mainstream jazz but it has all charm of modern jazz as it is forward thinking, complex and infinitely refined. All musicians involved in this project play simply masterfully. Tim Hagans who is one of the best trumpet players on this planet shows that his artistic potential is simply limitless. His trumpet weavers and meanders as butterfly on a spring meadow in full blossom. Piotr Lemańczyk bass is rock solid and deep as some far away storm on the edge of dream and reality. He is assisted by fantastic young vibraphonist Dominik Bukowski whose strokes are as light as first raindrops on freshly opened flowers in the morning. Nor worse is veteran drummer Kazimierz Jonkisz whose intricate play reminds me of sun beams hide-and-seek game with shadows in some old and mysterious forest. On tunes 1,6,7 excellent saxophonist Maciej Sikała appears his presence subtle and unobtrusive as moon waning in morning light. Finally, I would like to notice very high level of recording and mastering of the sound for which Michał Mielnik and Tomek Cybula were responsible.

All compositions are by Piotr Lemańczyk and are very good but if I was to find some fault in this magnificent project I would say that tempos of tunes might be a bit more diversified. But apart from this minor objection I find this album very rewarding and cannot but listen to it over and over again. Fantastic music! ---Maciej Nowotny, polish-jazz.blogspot.com

„Naha People” jest czwartym autorskim projektem kontrabasisty Piotra Lemańczyka. Co więcej projektem, do nagrania którego lider zaprosił zupełnie wyjątkowego gościa, jest nim Tim Hagans – jeden z najbardziej cenionych i zapracowanych trębaczy amerykańskiej sceny, a w Polsce artysta, o którym raczej zbyt często się nie mówi, ani nie pisze. Nie zmienia to faktu jednak, że Hagans to marka uznana przez tak słynnych liderów jak Joe Lovano, Bob Belden czy Maria Schneider, że wymienię zaledwie kilka z długiej listy nazwisk.

Na początku 2009 roku Lemańczyk wraż z Hagansem dali kilka koncertów w Polsce, zatem była już okazja zapoznać się z muzyką proponowaną przez lidera i jego gościa. Teraz czas na płytę, będącą efektem studyjnej sesji z marca 2009.

„Naha People” wypełniona jest w całości kompozycjami Lemańczyka, którym i na tym polu sprawdza się znakomicie. Mamy tu jazz środka. Tak najogólniej wypada sklasyfikować zawartość tej płyty. Mainstream to jednak ze wszech miar nowoczesny, z jednej strony respektujący, ale nie w pozycji klęczącej tradycję, z drugiej nasycony tym co we pochodzi z dnia dzisiejszego. Jedni powiedzą, że takich płyt jest wiele, może nawet zbyt wiele i nieszczególnie się od siebie różnią. Prawda to bezwzględnie, ale tylko pierwsza część konstatacji. W obrębie mainstreamu artystyczne propozycje się różnią i to bardzo. I przy całej złożoności tej dziedziny i niezwykłego wyedukowania jej przedstawicieli w dalszym ciągu kluczową pozostaje umiejętność uwolnienia swojej muzyki od rutyny i bezdusznego zawodowstwa. Piotrowi Lemańczykowi się to udaje zarówno za sprawą napisanych przez niego utworów, jak i ze względu na jej wykonanie. Słowem wciąż aktualna pozostaje sprawa umiejętności sprawienia, że słuchacz artyście zawierzy. Jeśli tak jest, to jest też świetna muzyka niezależnie w jakim jest stylu czy konwencji. I nie trzeba wówczas wcale nadmieniać, że sekcja gra z rozmachem i precyzją, a zaproszony gość dostarcza mistrzowskich improwizacji. ---Maciej Karłowski, jazzarium.pl

download (mp3 @320 kbs):

yandex mediafire ulozto gett bayfiles

back

Piotr Lemanczyk - Village Time (2007)

2017-11-02T14:16:33Z

Piotr Lemańczyk - Village Time (2007)


1. Foreground
2. No matter blue
3. Freak out zone
4. Smile of bliss
5. Able to fly
6. Turn to the mind
7. Better half

Piotr Lemańczyk - bass
Adam Pierończyk - tenor saxophone
Maciej Grzywacz - guita
Krzysztof Gradziuk – drums

Yet another project by excellent double bassist Piotr Lemańczyk accompanied by his longtime companions: guitarist Maciej Grzywacz and drummer Krzysztof Gradziuk. The recording focus however is on guest saxophonist Adam Pierończyk, one of the most charismatic instrumentalists in Polish jazz. Unfortunately his presence is rather scarce on this album or his aggresive, all-or-nothing style does not fit well with cool and mellow jazz as preferred by Lemańczyk. The outcome of this collaboration if of course of high quality but not up to high expactances one could have after simply going through splendid line-up. --- Maciej Nowotny, polish-jazz.blogspot.com

"Village Time" to druga, zaraz po "Freep", płyta Piotra Lemańczyka w wytwórni BCDrecords. Poprzedni krążek obfitował na równi w doznania pozytywne jak i negatywne na przemian przykuwając mocniej uwagę i lekko przynudzając. Ma jednak w sobie coś bliżej nieokreślonego, dzięki czemu nie nudzi się po pierwszym przesłuchaniu. Tegoroczne wydawnictwo to w 100% autorski materiał i lekko zmieniony skład, a co za tym idzie - kilka czysto stylistycznych niespodzianek i nieco odmienny ładunek.

Możniejszy i wyraźniej określony, o czym przekonuje chociażby otwierający płytę "Foreground" ze swym początkowym riffem. W "No matter blue" emocje opadają o parę stopni, ale nadal utrzymują się wystarczająco wysoko (bas w połączeniu z perkusją brzmią tutaj naprawdę solidnie). Dalej lekko chybiony "Freak out zone", balladowy i przyjemny "Smile of bliss" oraz żywy "Able to fly". I w tym momencie dochodzimy do wniosku że Piotrowi Lemańczykowi z rozlazłą rytmiką nie jest do twarzy. Szczęśliwie do końca albumu muzycy nie schodzą z tempa. Ogólne wrażenie pozytywne, brzmienie dopracowane, a muzycy nie mają problemu z wykonawczą komunikacją. Szkoda tylko, że nie postarali się o chociaż jeden utwór więcej - byłoby jeszcze lepiej. --- wsm.serpent.pl

download (mp3 @320 kbs):

yandex mediafire uloz.to mega 4shared cloudmailru gett

back