01. Przed premierą 1:59
02. Ja, wolny człowiek 2:42
03. Rząd nie ciąża 3:00
04. Trudno wytłumaczyć 2:15
05. Ci czy ci 3:25
06. Independens dej 2017 5:14
07. W życiu trzeba czujnym być 3:37
08. Tu w San Escobar 3:52
09. Tajemnica mowy kwiatów 3:27
10. O koniu - gdyby żył 3:59
11. Jeszcze o porach roku 3:57
12. Miasto Kostrzyń 6:15
13. W środku miasta 3:44

Piotr Bukartyk - acoustic guitar, vocals
Krzysztof Kawałko - acoustic guitar, slide guitar

Kolejny zestaw piosenek powstających nocami z czwartku na piątek przed wizytą w porannej piątkowej audycji Wojciecha Manna w Trójce. Jak zwykle świetne, rymy, pointy, frazowanie i oczywiście celne obserwacje. Odważne ale subtelne. I znakomity Krzysztof Kawałko na gitarze.

A oto co sam artysta napisał o płycie: Chciałbym móc powiedzieć, że tą płytą zamykam pewien rozdział, ale wiem, że ten rozdział wolałby, żebym to ja się zamknął.

Oto skromny wybór napisanych niedawno, mało tanecznych piosenek. Nagraliśmy je "na setkę", bo każda z nich miała w radio właśnie taką premierę - nie słyszałem Waszej reakcji, ale wiedziałem, że nie jestem sam i że nie śpiewam w próżnię. Ostatnio, tak jak wielu z Was czuję, że gadam do ściany. Chyba właśnie o tym jest ta płyta - pamiątka z czasów, które będę chciał zapomnieć. ---sklep.dalmafon.pl

Piotra Bukartyka śmiało można określić mianem polskiego barda. Jest szalenie wnikliwym obserwatorem otaczającej nas rzeczywistości, a poczynione wnioski potrafi bardzo zgrabnie ubrać w słowa. Swoje aktualne i często aż do bólu szczere przemyślenia prezentuje w formie piosenek co piątek w programie "Zapraszamy do Trójki", prowadzonym przez Wojciecha Manna, a płyta Ja, wolny człowiek stanowi zbiór tychże utworów.

Piotr Bukartyk ma doprawdy niezwykłą umiejętność przekazywania w minimalnej formie maksimum treści. Utwory zawarte na albumie Ja, wolny człowiek to muzyczne miniatury pod każdym względem, nie tylko środków wyrazu, ale też długości poszczególnych kompozycji. Obecni są na nich tylko Pan Piotr i jego gitara akustyczna, ale to wystarcza, żeby te pozycje miały tak głęboki przekaz. Muzyk nie kryje się ze swoją bardzo krytyczną oceną obecnej sytuacji przede wszystkim politycznej, ale też społecznej czy kulturalnej Polski, ale robi to z dużą dozą lekkości, przekory i ironii.

Muzyk łączy zwrotki dotyczące odbywających się w naszym kraju zmian politycznych, sytuacji społecznej, ale też popkultury czy zwykłych, codziennych spraw, trosk dotyczących każdego z nas. Swobodnie żongluje tematami poruszanymi w swoich utworach. Album otwiera trwający zaledwie dwie minuty numer „Przed premierą”, w którym Bukartyk zaczął snuć opowieść od premiery najnowszej części filmu Gwiezdne Wojny, zdążył wspomnieć o Teleranku, ZSRR i Trybunale Konstytucyjnego, by w końcu życzyć słuchaczom wszystkiego dobrego w Nowym Roku. Rozpiętość jest spora, ale artysta porusza istotne kwestie, jak chociażby problem aborcji (słynny cytat „Rząd nie ciąża, to i usunąć da się”), powiększenia Warszawy o leżące przy niej małe miasta i uczynienia z nich jej dzielnic („Trudno wytłumaczyć”), ciężki wybór którejś z opcji politycznych („Ci czy ci”) czy samospalenie Piotra S. przed warszawskim Pałacem Kultury, którego desperacki akt był manifestem przeciwko władzy („W środku miasta”).

Zdecydowanie w twórczości Bukartyka warstwa tekstowa przyćmiewa warstwę muzyczną, ale melodia do piosenki „Tajemnica mowy kwiatów” przyciąga uwagę, jest bardzo ładna i idealnie pasuje do nieco lżejszej tematyki poruszanej w tej propozycji. Podobnie jest w przypadku kawałka traktującego o swego rodzaju lokalnym patriotyzmie „Miasto Kostrzyn”. Równie uroczy jest „Jeszcze o porach roku”, który udowadnia, że artysty nie interesują wyłącznie trudne tematy polityczne, ale równie ważne, a może nawet najważniejsze - relacje międzyludzkie. Nie zmienia to faktu, że album Ja, wolny człowiek stanowi swoistą panoramę myśli, z jakimi musi mierzyć się na co dzień człowiek ceniący swoją wolność, zarówno obywatelską, jak i twórczą, a któremu nie odpowiadają rzeczy, które obecnie dzieją się w naszym państwie. Naprawdę warto posłuchać, bo to płyta piękna i znacząca.---Karolina Kozłowska, wyspa.fm

download (mp3 @320 kbs):

yandex mediafire uloz.to solidfiles global-files

back

1 	O Przyjaźni 	
2 	Tylko O Nas 	
3 	Niech Sobie Śpi 	
4 	Leje Wieje 	
5 	Łajdak I Świnia 	
6 	Teraz Ci Zapłacę 	
7 	Piosenka Spóźnionego Na Kolację 	
8 	Tusz Do Rzęs 	
9 	Nawet Mam Już Ten Dom 	
10 	Ten Sam Punkt 	
11 	O Jak Mi Brak 	
+
12 	Myślę O Tobie

Acoustic Guitar – Piotr Bukartyk (tracks: 6, 9, 12)
Backing Vocals – Katarzyna Łopata (tracks: 10), Krzysztof Kawałko (tracks: 10), Piotr Bukartyk (tracks: 4, 10)
Drums – Krystian Majderdrut (tracks: 2, 3), Wojtek Kurek (tracks: 6, 7, 10), Łukasz "Samba" Dmochewicz (tracks: 1, 4, 5, 11, 12) 
Electric Bass, Acoustic Bass, Contrabass, Ukulele [Bass Ukulele] – Michał Przybyła
Electric Guitar, Acoustic Guitar, Slide Guitar – Krzysztof Kawałko
Organ [Hammond], Piano [Rhodes], Keyboards, Percussion – Marek Błaszczyk
Percussion – Wojtek Kurek (tracks: 3, 10)
Tambourine – Wojtek Kurek (tracks: 2)
Vocals, Music By, Lyrics By – Piotr Bukartyk

Piotra Bukartyka opowieści "O zgubnym wpływie wyższych uczuć" bujają tak, że nie chce się od nich odrywać, bo jak już słuchacza pochłoną, to na całego.

Kiedy słucha się co Bukartyk ma do wyśpiewania, to od razu dostrzega się jak olbrzymia przepaść intelektualna, a i również warsztatowa, dzieli jego teksty od liryków przeważającej części polskich artystów zarówno młodego, jak i dawno minionego pokolenia, śpiewających w rodzimym języku. Przepaść to i tak słowo, które zdaje się być niewystarczającym by pokazać tę gargantuiczną różnicę w świadomości operowania słowem, rytmem tekstu i metaforą. Nie jest to do końca poezja śpiewana, raczej piosenka autorska o mocnym zabarwieniu osnutych bluesem historii. Najłatwiej pewnie byłoby powiedzieć, że po prostu blues z wyjątkowo dobrymi tekstami, ale na pewno nie blues jako gatunek sensu stricto - po prostu muzyka przeżarta tym specyficznym klimatem i gitarowym feelingiem.

No i właśnie te najsoczyściej nasączone bluesem utwory Bukartyka smakują najlepiej - "Teraz ci zapłacę" z drugoplanową gitarą w stylu Knopflera, "Ten sam punkt" bluesujący na rockowo czy "O jak mi brak" z organami Hammonda i ponownie trafiającymi w punkt solówkami spod palców Krzysztofa Kawałko, albo doskonały, knajpiany "Łajdak i świnia", który jest idealny w swojej leniwej atmosferze. Cała reszta płyty to wypadkowa jak i przeplatanka bluesa, rocka i piosenki autorskiej. W "Nawet mam już ten dom" pachnie akustycznym Bobem Dylanem na całe kilometry. Większość kompozycji oparta jest głównie na gitarze akustycznej i wokalu Bukartyka wzbogaconych o pozostałe instrumenty (w tym wspomniane już, ciepłe bluesujące solówki, wibrujące Hammondy i pianino Rhodes). Czasami udaje się utworom wymknąć z malutkiej salki dla poetów śpiewających i uderzyć w dużo poważniejsze kompozycyjnie tony - może nawet pełnoprawnego rocka. Przecież singlowy "O przyjaźni" to emocjonalnie numer tego formatu co "Piosenka w samą porę" Marka Dyjaka albo "Anioł bezdomny" Mirosława Czyżykiewicza, a kompozycyjnie naprawdę porządnie zmajstrowana piosenka, daleka od formalnej prostoty poezji śpiewanej, a i zaśpiewana trochę jakby pod Marka Piekarczyka.

Są też rzeczy, które się nie udały, bo płyta jest jednak lekko za długa przy dość jednolitej stylistyce - niektóre piosenki są bliźniaczo podobne. Przynajmniej dwa numery to małe potworki, które można było sobie podarować: "Leje wieje" - surf-rockowe country, które nawet jeśli jest parodią to mało przerysowaną i po prostu nie śmieszną; i wieńczący album "Myślę o Tobie" - w zamierzeniu utwór bonusowy, przekolorowana kabaretówka, w ogóle nie pasująca do charakteru "O zgubnym wpływie wyższych uczuć".

Nie zmienia to faktu, że płyta Bukartyka wciąga. Głównie za sprawą snutych niespiesznie opowieści o facetach, którym nie do końca się udało, ale nad rozlanym mlekiem płakać nie będą. Bez egzaltacji, ze spokojem, ale również potężnym ładunkiem emocjonalnym, jaki ma w głosie Piotr Bukartyk. A jeśli wszystko to ubrane jest w szaty skrojone na miarę bluesa, to nie dziwota, że to tak smakowite i w tak dobrym guście. ---Grzegorz Bryk, magazyngitarzysta.pl

download (mp3 @320 kbs):

yandex mediafire ulozto solidfiles global-files

back

01. Albo albo
02. Prawo do orgazmu
03. Władek w krainie sąsiadek
04. Bobra bobra
05. Nie wierzę Wierze
06. Qrwa qrwa
07. Łysa piosenka
08. Wolność to frywolność
09. Rege dla młodego talenta
10. Nie chcę nie chcę
11. A ja a ja
12. Prawo do orgazmu (remix)
13. Nie wierzę Wierze (remix)

Piotr Bukartyk – vocals
Zbigniew Krebs – guitar
Jarogniew Milewski – keyboards
Margaret Ślizowska – backing vocals

Sztandarowy przykład muzyki o dwóch obliczach. Cięte teksty, celne spostrzeżenia, zewnętrzny humor i parodia ukrywa tu głębszą analizę rzeczywistości. Gorzka to analiza... Szczególnie dla umiejących słuchać między wierszami. Serdecznie polecam. --- Radek Jurzysta, merlin.pl

download (mp3 @128 kbs):

yandex mediafire ulozto solidfiles global-files

back

1. Tak jest i już
2. Bida z nędzą
3. Piosenka z praniem w tle
4. Nie mówię kto
5. Mecenat
6. Taki tam grzech
7. Nie kokietuj
8. Siódma rano w sklepie
9. To się nie uda
10. Ballada drobiowa
11. Co to za film
12. Nic na siłę
13. Z tylu chmur
14. Babcia

Piotr Bukartyk opowiada o najnowszym wydawnictwie: "O czym to jest ? Ano o tym, co dookoła - opowiada artysta - O nieuchronnym konflikcie na linii jednostka - otoczenie, baba - chłop, czy podatnik - ojczyzna. Większość z nich powstała w ciągu ostatnich dwóch lat, inne zwyczajnie nie zdążyły się załapać na poprzednią płytę (Tak jest i już, nie mówię kto), a jedna (Taki tam grzech) jest stara, pożyczałem ją różnym ludziom i było mi jej żal - no to niech ma. Na swój sposób stanowią pewnie jakąś całość, jednak każda z nich jest osobną historyjką ułożoną w jeden czwartkowo - piątkowy wieczór, a parę godzin później graną wspólnie z Krzyśkiem Kawałko na antenie Trójki (dzięki za gościnę, Trójko, dzięki, panie Wojtku). W pewnym sensie ta płyta jest kontynuacją poprzedniej (Z czwartku na piątek), choć tym razem mniej tu kabaretu, za to więcej rokendrola. Zawsze tak chciałem i chyba się udało. Myślę też, że powiedziałem na niej dokładnie to, co miałem do powiedzenia i bez względu na to jak zostanie przyjęta wiem, że jest dla mnie najważniejsza z dotychczasowych. Dziękuję ludziom, którym chce się ze mną grać i tym, którym chce się tego słuchać. I jeszcze babci Kazi, która podgląda mnie zza chmurki. Starałem się." ---merlin.pl

download (mp3 @320 kbs):

yandex 4shared mediafire ulozto solidfiles global-files

back

1. Prozak
2. W Warszawie sen o sławie
3. Niestety trzeba mieć ambicję
4. Sznurek
5. Świat nie chce tradycji
6. Ach ach ach
7. All You Need Is Miłość
8. W sprawie sztuki filmowej
9. Kobiety jak te kwiaty
10. W życiu liczy się porządek
11. Przygoda z karłem
12. Pryszcz na nosie
13. Inne kraje
14. Luz i zapal
15. Wizja śniadaniowa
16. W kostiumie
17. Anonimowa żółta rączka
18. Kolka jelitowa

Artysta w piątkowe poranki występuje na tzw. żywca w radiowej Trójce w audycji Wojciecha Manna. Zwykle śpiewa coś wymyślonego kilka godzin wcześniej.

Album zawiera kawałki - pisane w noce z czwartku na piątek. Osiemnaście kawałków, których w zasadzie nie łączy nic prócz okoliczności powstania - z nielicznymi wyjątkami pisałem w czwartkowe noce, a grałem w piątkowe poranki na żywca w Trójce - mówi artysta. Na wybór akurat tych utworów spory wpływ mieli słuchacze. Gdyby nie ich radosna reakcja, być może nie przyszłoby mi do głowy utrwalanie dla potomności ballady o Janku lotniku, jarającym skręta premierze, czy o leśnym karzełku - dyktatorze mody. No cóż, nie są to dzieła wyszukane w formie, nie szkice nawet, raczej maźnięcia pędzlem ławkowcem, z którego farba pryska równo - na modela, na malarza i na publikę. Malarz bawił się dobrze, publika chwilami też, a modeli ostatecznie nikt nie prosił, żeby się pchali pod pędzel. A zresztą o sprawach, które sprowokowały mnie do napisania tych piosenek nikt już za chwilę nie będzie pamiętał, podobnie jak o ich bohaterach, mam nadzieję. Kończąc dodam jeszcze, że znajdziecie tu też utwory bardziej serio, oraz to, że po raz pierwszy w życiu śpiewam sopranem koloraturowym w towarzystwie kwartetu smyczkowego. I to nie jakiegoś tam kwartetu, a słynnej - tudzież wybitnej - Grupy MoCarta - opowiada sam zainteresowany. ---merlin.pl

download (mp3 @256 kbs):

yandex 4shared mediafire ulozto solidfiles global-files

back

1 	Ja Tu Tylko Gram 	4:23
2 	Kaszana 	2:40
3 	Czuję Że Umrę 	2:43
4 	Idź Już 	4:18
5 	Kulfon Story 	3:02
6 	Dokąd Się Wybierasz 	4:55
7 	Wiem Wiem 	2:37
8 	Wino Proste 	3:21
9 	Pół Godziny Z Nią 	3:41
10 	Mój Ostatni Ząb 	3:41
11 	Czego Tylko Chcesz 	3:53
12 	Cokolwiek Się Stanie 	3:17

Bass Guitar, Keyboards, Arranged By – Marek "Bruno" Chrzanowski
Drums – Piotr "Posejdon" Pawłowski
Guitar – Krzysztof Zawadka
Lead Guitar, Acoustic Guitar, Piano – Marek "Kisiel" Kisieliński
Lead Vocals, Guitar, Arranged By – Piotr "Łysy" Bukartyk
Trumpet – Piotr Korzeniowski (tracks: 3)

Bukartyk nigdy nie miał złudzeń, że jako muzyk zdobędzie popularność porównywalną z popularnością któregokolwiek z polskich tercetów. Uważa, że o ptakach w Polsce napisano już wszystko, i to w zaledwie dwóch utworach - o cieniu orła i sępie miłości. Jego kontakty ze skupionym na ornitologii polskim szołbizem należą do sporadycznych, kiedy to udziela się jako aktor, gospodarz programów telewizyjnych czy konferansjer, w czym jest zresztą nie do podrobienia. Utwory jego autorstwa wykonują jednak ciągle Mietek Szcześniak, Andrzej Krzywy, Various Manx, Stanisław Sojka, Krzysztof Kiljański i Ewelina Flinta. Wielu też (ilość niepoliczalna) chciałoby takie utwory wykonywać.

Od wielu lat występuje z recitalami autorskimi, najpierw solo zjeździł Polskę wzdłuż i wszerz z gitarą, a od 1999 r. z zespołem SEKCJA, powstałym przy okazji nagrywania płyty „Z głowy.” --- ticketpro.pl

download (mp3 @128 kbs):

yandex mediafire uloz.to solidfiles global-files

back

1.Durna miłość
2.Intuicja           
3.Miś Song           
4.Pomiędzy mną a mną          
5.U fryzjera           
6.Piosenka dla Rudej           
7.Małgocha          
8.Nie przejmuj się mną      
9.Śniadanie na Tapczanie  
10.I tak dalej           
11.Idea           
12.I tak dalej (Inaczej)

Piotr Bukartyk - śpiew
Marek "Kisiel" Kisieliński - gitary, klawisze, aranże, mix, produkcja muzyczna
Marek "Bruno" Chrzanowski - bas
Grzegorz Poliszak - bębny
Wiesław Sałata - bas (Miś song)

Piosenka „Małgocha”, która trafiła na listy przebojów ogólnopolskich rozgłośni radiowych, długo kazała czekać na swoje wydanie. Nareszcie – ukazuje się album, na którym znajduje się 11 przejmujących opowieści o człowieku, w tym historia Małgochy, na której powrót czeka cała Polska. Wkrótce jej losy będzie można śledzić także w teledysku... Krytycy i dziennikarze muzyczni na próżno próbują Piotra Bukartyka nazwać, przezwać, porównać i okrzyknąć. Bukartyk był już „poetą rocka” i „elektrycznym bardem”, co tylko szczątkowo i nad wyraz nieudolnie oddaje jego fenomen. Jego teksty to słowna mechanika precyzyjna, wyrazowa chirurgia plastyczna, literackie krawiectwo na najwyższym poziomie. W 1997 roku Bukartyk postanowił opatrzyć swoje pieśni całkowicie nowym brzmieniem. Wdarł się na polską scenę muzyczną albumem „Szampańskie wersety”, który natychmiast został nominowany do nagrody Fryderyka w kategorii dance & techno (!!!).Utwory jego autorstwa wykonują jednak ciągle Grażyna Łobaszewska, Mietek Szcześniak, Renata Dąbkowska, Andrzej Krzywy, Various Manx. W 1998 roku Bukartyk rozkręcił szczęśliwie zespół Sekcja, z którym nagrał kolejną płytę – „Z głowy”. Doskonaląc klimat poprzedniego krążka powstała płyta „Ideały”. Bardzo dobrze wróży tej płycie popularność „Małgochy”, która już rok temu, nie popychana przez żadne zintegrowane systemy głosujące dzielnie walczyła na Liście Przebojów Trójki. --- dalmafon.com.pl

download (mp3 @128 kbs):

yandex mediafire ulozto solidfiles global-files

back