01. Taksówka
02. Turbacz
03. Zaduszki
04. Dionizos
05. Lipiec
06. Magda
07. W cwał
08. Łąka 1
09. Podmiot czynności twórczych
10. Łąka 2
11. YU55
12. Suchotka
13. Biblioteczka
14. Jest to we mnie
15. inne jeszcze obrazy
16. Łąka 3

Piotr Rogucki – vocals
Dominik Witczak - guitar
Marcin Kobza – guitar
Rafał Matuszak - bass
Adam Marszałkowski - drums

Zarówno film jak i literatura niejednokrotnie fantazjowały na temat zderzenia Ziemi z jakąś nieznaną gwiazdą lub innym ciałem astralnym. Gdzieś na styku dwóch kosmicznych obiektów tworzy sięnowy wymiar, zmienia perspektywa i radykalnie poszerza horyzont, a wizja planetarnej katastrofy niesie za sobą poetycką melancholię pobudzając do rewizji i refleksji. To właśnie to doświadczenie stanowi główną inspirację najnowszego albumu zespołu COMY zatytułowanego „2005 YU55”.

Po pięciu latach od ostatniego wydawnictwa ukazuje się eksperymentalny koncept album balansujący na granicy muzycznego audiobooka i klasycznego rockowego albumu. Jak zaznaczają twórcy płyty, tym razem ich uwaga skupiła się na warstwie tekstowej, która stanowi tutaj nadrzędną rolę. Szesnastoczęściowa historia jest opisem kryzysowych momentów życia Adama Polaka głównego bohatera opowieści. Momentem zwrotnym w jego życiu jest czas nieoczywistego spotkania z planetoidą o nazwie "2005 YU55". Wpływ jaki wywiera owo spotkanie jest bodźcem dla pogłębienia świadomości o własnym życiu i ukrytych mechanizmach, którym ono podlega.

Zaskoczyć może widoczna zmiana stylu COMA od brzmienia po ekspresję i sposób interpretacji. Płyta ukaże się w dwóch wersjach, wzbogacona o teksty i bonusy (okulary 3D) wersja „deluxe”w książkowym formacie wielkości DVD i tradycyjna, tańsza wersja CD zawierająca muzykę i podstawowe informacje. ---empik.com

download (mp3 @320 kbs):

yandex 4shared mega mediafire cloudmailru uplea ge.tt

back

1. Excess
2. Transfusion       play
3. Poisonous Plants
4. Confusion         play
5. T.B.T.R.
6. Struggle
7. Afternoons In The Colour Of Lemon
8. Witnesses Of The Decline Of The Eternal Boys Land
9. Silence And Fire
10. Eckhart
11. F.T.P.
12. F.T.M.O.

Personnel:
Rafał Matuszak – bass guitar
Dominik Witczak - guitar
Marcin Kobza - guitar
Adam Marszałkowski – drums
Piotr Rogucki – vocals

"Excess" to tytuł anglojęzycznego albumu formacji COMA, który ukaże się w całej Europie 11 października 2010 roku. Na płycie znajduje się 9 kompozycji z albumu"Hipertrofia" zaśpiewanych po angielsku oraz 3 dodatkowe, premierowe utwory. Coma z „Excess” może spróbować wyjść trochę dalej niż Polska. W końcu tego można życzyć każdemu zespołowi, który robi dobrą karierę w naszym kraju. Płyta trzyma naprawdę dobry poziom, więc czemu nie spróbować?

download (mp3 @VBR kbs):

yandex mediafire ulozto gett bayfiles

back

CD1:
1. Intro
2. Zaprzepaszczone siły
wielkiej armii świętych znaków
3. Pierwsze wyjście z mroku
4. Drzwi 01
5. Czas globalnej niepogody play
6. Zero osiem wojna
7. Chaos kontrolowany
8. Trujące rośliny
9. Drzwi 02
10. Święta
11. Transfuzja
12. Zamęt
13. Drzwi 03
14. Dyskoteki

CD2:
1. Drzwi 04
2. Nie ma Joozka play
3. Tonacja
4. System
5. Skaczemy
6. Drzwi 05
7. Schizofrenia
8. Spadam
9. Zbyszek
10. Drzwi 06
11. Outro play
12. Popołudnia bezkarnie cytrynowe
13. Sto tysięcy jednakowych miast
14. Świadkowie schyłku czasów królestwa wiecznych chłopców

Skład: 
* Rafał Matuszak - gitara basowa 
* Dominik Witczak - gitara 
* Marcin Kobza - gitara 
* Adam Marszałkowski - perkusja 
* Piotr Rogucki - wokal 

Zapis koncertu, jaki zespół zagrał 9 grudnia 2010 w warszawskiej Arenie Ursynów. To bez wątpienia jedna z najlepszych produkcji w historii polskiej muzyki pod każdym względem. Tak ten wyjątkowy wieczór opisywały media, np. Teraz Rock (...Znakomity występ, prawdziwe wydarzenie. Nie mogę się już doczekać DVD) i Interia.pl (...Takiej oprawy świetlnej, takiego scenograficznego rozmachu i takiego brzmienia, w tym kraju nie miał jeszcze żaden znany mi zespół. Coma AD 2009 to idealne niemal połączenie wystudiowanego profesjonalizmu z nutą szaleństwa, która powoduje, że oglądanie tego zespołu w akcji jest przeżyciem, które można odbierać za pomocą wszelkich dostępnych nam zmysłów).

download (mp3 @VBR kbs):

yandex mediafire ulozto gett bayfiles

back

1.	Leszek Żukowski
2.	Sierpień
3.	Chaos Kontrolowany
4.	Pierwsze Wyjscie Mroku            play
5.	Pasażer
6.	Ocalenie
7.	Spadam
8.	Czas Globalnej Niepogody          play
9.	Nie Wierzę Skurwysynom
10.	100000 Jednakowych Miast
11.	Zbyszek
12.	Skaczemy

Muzycy:
* Rafał Matuszak - gitara basowa
* Dominik Witczak - gitara i brzmienia syntetyczne
* Marcin Kobza - gitara
* Tomasz Stasiak - perkusja
* Piotr Rogucki – wokal

Nowe objawienie polskiej rockowej sceny muzycznej. Pochodzą z Łodzi, ale dzięki koncertom znają ich fani rockowego grania w całej Polsce. Zespół supportował bowiem takie gwiazdy, jak Kazik, Sweet Noise, Acid Drinkers, czy T.Love. W skład grupy wchodzą Piotr Rogucki (śpiew), Marcin Kobza (gitara), Dominik Witczak (gitara), Rafał Matuszak (bas) i Tomasz Stasiak (perkusja). Pierwszy z panów jest jednocześnie znany ze sceny teatralnej, gdyż studiuje w krakowskiej szkole teatralnej. Ostatnio można go było oglądać podczas głośnego spektaklu Grzegorza Jarzyny "Zaryzykuj wszystko" wystawianego na warszawskim Dworcu Centralnym i podczas Przeglądu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu, gdzie utworem "Sto Tysięcy Jednakowych Miast" - wygrali Konkurs Aktorskiej Interpretacji.

„Nasza muzyka ma być nie tylko ciekawa i zróżnicowana, ale również chcielibyśmy by pozostawała w głowach słuchaczy na dłużej” – mówi o swej twórczości Piotr. Krążek wyprodukował Tomasz Bonarowski - współautor sukcesu Myslovitz, Eweliny Flinty czy duetu Porter / Lipnicka.

Coma to zespół, który bez podpisanego kontraktu płytowego potrafił ściągnąć na koncerty półtoratysieczny tłum. Niektóre utwory Comy mają szanse stać się rockowymi hymnami, na które czekamy od czasów Autobiografii Perfectu. Takie utwory jak Leszek Żukowski, Spadam czy 100 tysięcy jednakowych miast przez miesiące gościły na listach przebojów lokalnych rozgłośni radiowych.

download (mp3 @VBR kbs):

yandex mediafire ulozto gett bayfiles

back

1. Intro
2. Wola istnienia
3. Pierwsze wyjście z mroku
4. Ostrość na nieskończoność
5. Trujące rośliny
6. Transfuzja
7. System
8. Pasażer                   play
9. Świadkowie schyłku czasu królestwa wiecznych chłopców
10. Zamęt                    play
11. Spadam
12. Leszek Żukowski
13. Sto tysięcy jednakowych miast

Muzycy:
Piotr Rogucki - wokal prowadzący
Dominik Witczak - gitara rytmiczna, gitara prowadząca
Marcin Kobza - gitara rytmiczna, gitara prowadząca
Rafał Matuszak - gitara basowa
Adam Marszałkowski - perkusja
Orkiestra Symfoników Gdańskich pod dyrekcją Andrzeja Szczypiorskiego

Zapis koncertu, który odbył się 23.06.2009 na Targu Węglowym w Gdańsku. Coma wystąpiła wtedy z towarzyszeniem Orkiestry Symfoników Gdańskich pod dyrekcją Andrzeja Szczypiorskiego i wykonała najważniejsze utwory w swoim dorobku! Publiczność usłyszała takie kompozycje jak "Spadam", "Pierwsze Wyjście z Mroku" czy "Leszek Żukowski" w wyjątkowych aranżacjach. Tego niepowtarzalnego występu mogą teraz posłuchać wszyscy.

download (mp3 @VBR kbs):

yandex mediafire ulozto gett bayfiles

back

Coma

1. Motyw świąteczny
2. Anioły
3. Antyfemina
4. Bez widoków
5. Droga na południe
6. Grawitacja
7. Just
8. Locomotive           play
9. Mała Dziewczynka
10. Mały Jimmi
11. Nie Tylko Dla Ciebie
12. Nienasycenie
13. Słowa i Sny
14. Summertime          play       
15. Tolerancja
16. Trawnik
17. Turn Back The River
18. Underground
19. Way
20. Wrony

Piotr Rogucki

21. Gadka
22. A My
23. Anioły
24. Chimery
25. Cyrk (Jacek Kleyff)
26. Grają nam dzisiaj    play
27. Jesień
28. Legenda o próżności
29. Piosenka Pisana Nocą
30. Polowanie na wilki
31. Sufit
32. Uciekaj moje serce   play
33. Ulotność

Piotr Rogucki (ur. 5 maja 1978 r.) - wokalista łódzkiego zespołu rockowego Coma, aktor. Karierę sceniczną rozpoczął śpiewając piosenki swojego autorstwa na przeglądach i festiwalach. W 2001 roku zdobył II nagrodę na 37. Studenckim Festiwalu Piosenki w Krakowie. W 2004 roku wraz z zespołem Coma otrzymał Grand Prix, nagrodę im. Agnieszki Osieckiej i wyróżnienie na 25. Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu za interpretację piosenki „Underground” Toma Waitsa i „100 tysięcy jednakowych miast” własnego autorstwa. Wraz z zespołem Coma otrzymał w 2007 nagrodę „Złotego Bączka” na XIII Przystanku Woodstock. Z zespołem Coma wydał trzy płyty: „Pierwsze wyjście z mroku” 2004, „Zaprzepaszczone siły wielkiej armii świętych znaków” 2006, „Hipertrofia” 2008.

download:   uploaded ziddu 4shared divshare yandex

back

Cd 1:
1. Party 3:51
2. Wola istnienia 5:47
3. After party 0:35
4. Lśnienie 4:34
5. Diagnoza 1:35
6. Transfuzja 3:40
7. Przesilenie 1:04
8. Nadmiar 3:09                     play
9. Nowe tereny migreny 1:15
10. Trujące rośliny 5:49
11. Ciągi i pociągi 1:52
12. Osobowy 2:07
13. Loty i odloty 1:41
14. Emigracja 4:26                  play
15. Stosunek do służby wojskowej 0:34
16. Zero osiem wojna 4:58
17. Polish Ham 1:11
18. Pożegnanie z mistrzami 3:56
19. Chrum! 0:04
20. Świadkowie schyłku czasu królestwa wiecznych chłopców 5:05
21. Koniec pewnego etapu 0:28

Cd 2:
1. Początek nowego etapu 0:53
2. Ekhart 10:39
3. Na na na na 0:48
4. Zamęt 3:15
5. Zwalniamy 1:06
6. Widokówka 6:50
7. Przestrzeń nie-rzeczywista 1:02
8. Parapet 3:30
9. Popołudnia bezkarnie cytrynowe 5:39       play
10. Ślimak 0:15
11. Cisza i ogień 9:12
12. Epilog ze starym prykiem 1:33
13. Archipelagi 4:55                         play
14. Recykling 1:46

Muzycy:
Piotr Rogucki - voc
Marcin Kobza - g
Dominik Witczak - g
Rafał Matuszak - b, voc
Adam Marszałkowski – dr

Hipertrofia – trzeci studyjny album zespołu Coma, wydany 10 listopada 2008 roku. Jest to album koncepcyjny, gdzie wszystkie utwory powiązane są jedną myślą przewodnią. W tym przypadku jest to "życie ludzkie, jako szeroko pojęta wola istnienia". Pierwotnie miał być zatytułowany Hipertrofia woli mocy, jednak zespół zdecydował się na krótszą wersję. Owa wola mocy zaczerpnięta z twórczości Nietzschego jest poszlaką do interpretacji całego albumu. Uzyskała tytuł platynowej płyty. Płyta dotarła do 1. miejsca na liście OLiS w Polsce. Płyta zajęła 11. miejsce w rankingu ZPAV najlepiej sprzedających się albumów 2008 r. w Polsce. Została również wybrana najlepszą polską płytą rockową w 2008 r. wg Antyradia.

Coma. Zna ich już prawie każdy sympatyk gitarowego grania w Polsce. Ten łódzki zespół stał się encyklopedycznym przykładem polskiego rock’a. Na taki status chłopaki zapracowali sobie bardzo dobrymi płytami, jeszcze lepszymi koncertami, ale przede wszystkim wylewającą się z ich twórczości ambicją. Ich muzyka nigdy nie była prosta, łatwa i przyjemna. Nowy album jednak przeszedł wszystko i przekroczył wszelkie możliwe granice.

Z zapowiedzi i wszelakich plotek wynikało, że „Hipertrofia” (wtedy jeszcze płyta o nieznanym tytule) będzie najcięższym i najbardziej bezpośrednim albumem w dotychczasowej karierze Comy. Okazało się, że plotki były tylko plotkami, bowiem nowa płyta jest nadzwyczaj spokojna i… eksperymentalna. Tak, tak – eksperymentalna. Zespół zaczął bawić się dźwiękiem. Oczywiście „Hipertrofia” nadal jest płytą rock’ową, jednak rozmaitość barw i treści, jakie ze sobą niesie są ciężkie do jednoznacznego określenia. Przypadek tej płyty przypomina mi „dowNWords” Moonlight, który wytyczył nową ścieżkę w karierze zespołu Mai Konarskiej.

Pierwsza płyta (jeśli ktoś nie wie, „Hipertrofia” jest albumem dwupłytowym) jest tą bardziej bezpośrednią. Rozstrzał gatunkowy jest ogromny. Mamy tu do czynienia z ostrymi kawałkami („Transfuzja”, „Trujące rośliny”, „Pożegnanie z mistrzami”), tymi spokojniejszymi („Wola istnienia”, „Lśnienie”, „Świadkowie schyłku czasu królestwa wiecznych chłopców” oraz „Zero osiem wojna”), ale także takimi, których nie jestem w stanie zrozumieć. Humorystyczna improwizacja w postaci „Emigracji” (podpierając się jednym z najbardziej rzucających się uszy przykładów) nie trafia do mnie w ogóle. Zarówno pod względem czysto muzycznym, jak i tekstowym. „Emigracja” nie stanowi jednak przysłowiowego „gwoździa do trumny”. Stanowią je wszelkie introdukcje do utworów prawidłowych, których ilość jest (delikatnie mówiąc) zbyt duża. Nic tak naprawdę ze sobą nie niosą, wytrącają z klimatu, po pewnym czasie wręcz irytują. Po co na płycie zamieszczać dźwiękowy zapis zarzynania świni, zapowiedzi pociągu kochanego PKP, czy też dźwięków, jakie spotykają podróżnych w portach lotniczych. Nie wspominając nic o odpalaniu papierosa czy rzyganiu… Ogólnie rzecz biorąc wszystkie te wstępy są po prostu zbędne i bezsensowne. Przykra i brutalna, ale niestety prawda. Całe szczęście wymienione powyżej utwory ratują sytuację. Stanowią one klasę samą w sobie i pokazują, że Coma nie postanowiła jeszcze rezygnować z krwistego rock’a. Co prawda obok tych perełek znajdują się dziwne, niemalże trip-rock’owe kompozycje („Nadmiar, „Osobowy”), ale w ogólnym rozrachunku nie są one jeszcze tak straszne.

Druga płyta jest tą głębszą, spokojniejszą, bardziej wyważoną i ciekawszą. Co prawda nie jest ona pozbawiona ww. wstępów, ale kawałki: „Ekhart”, „Widokówka”, „Popołudnia bezkarnie cytrynowe” oraz „Cisza i ogień” w doskonały sposób pozwalają o nich zapomnieć. Ukazują one Comę od strony bardziej emocjonalnej, niezbadanej i hipnotycznej. Wokale i teksty - o tym elemencie nie można nie pisać w oddzielnym akapicie. Piotr Rogucki został już dawno okrzyknięty polskim rock’owym wieszczem. Wielu uważa jego teksty za przekombinowane i zbyt wybujałe. Ludzi tak sądzących pozostawię w spokoju (po co tworzyć sobie wrogów?). Osobiście uważam, że „Roguc” jest objawieniem polskiej sceny muzycznej ujętej ogółem. Jego barwa głosu, jego zdolność do wyciągania przeróżnych skal, w końcu jego niesamowicie ambitne i poetyckie teksty - wszystko to składa się na obrys człowieka wybitnego, który zasługuje na poklask i szacunek. Nie ma sensu opisywać tekstów nowych piosenek, bo jest to porównywalne do próby policzenia ziarenek rozsypanej soli na blacie, nie można jednak nie wspomnieć o tym, że teksty na „Hipertrofii” pokazują, iż człowiek ten ciągle się rozwija. Wszak stworzyć liryczny koncept-album nie jest łatwo…

Przedostatni akapit poświęcę sekcji rytmicznej, która po prostu spisała się na medal. Adam Marszałkowski zagrał bardzo poprawnie, jednak bez żadnych szaleństw. Przyjdzie jeszcze na to czas. To, co zrobił jednak Rafał Matuszak przeszło moje wszelkie oczekiwania. Od zawsze uważałem go za bardzo dobrego basistę, ale partie basu, które napisał na nowy album Comy po prostu położyły mnie na łopatki. Głębokie, inteligentne, złożone, a przede wszystkim dobrze słyszalne. Rafał – pokłon. Należy Ci się. „Hipertrofia” - jeden z najbardziej oczekiwanych albumów roku 2008 w końcu się ukazał. Jak widać jest on dość kontrowersyjny, ale nawet w takiej formie bije na głowę wszystko, co okazało się w tym roku na polskiej rock’owej ziemi (jedynie nowy album Totentanz jest w stanie powalczyć). Mam jednak nadzieję, że mieszkańcy Łodzi i nie tylko tego miasta wybiją zespołowi te wszelkie introdukcje i kolejna płyta będzie tą najlepszą. Idę poddać się kolejnej „transfuzji”. A Wy? Odważycie się? – Yathrin

download (mp3 @VBR kbs):

yandex mediafire ulozto gett bayfiles

back

01 - Intro
02 - Zaprzepaszczone Siły Wielkiej Armii Świętych Znaków
03 - Święta
04 - Wojna
05 - W ogrodzie                     play
06 - System
07 - Listopad
08 - Nie ma Joozka
09 - Tonacja (sygnał z piekła)
10 - Ostrość na nieskonczoność
11 - Daleka droga do domu           play
12 - Schizofrenia
13 - Daleka droga do domu (radio edit)

Musicians:
# Piotr Rogucki – vocals
# Dominik Witczak – guitars
# Marcin Kobza – guitars
# Rafał Matuszak – bass
# Adam Marszałkowski – drums
# Tomasz Stasiak – clavinet

Zaprzepaszczone siły wielkiej armii świętych znaków – drugi studyjny album zespołu Coma, wydany 29 maja 2006 roku. Jeszcze tego samego roku (jesienią) album otrzymał status złotej płyty. Płyta dotarła do 1. miejsca listy OLiS w Polsce. Ponownie znajdziemy tutaj zestaw rockowych hymnów opartych na ostrych gitarowych riffach, pulsującym basie, rytmicznej perkusji i "histerycznym wokalu". Całość opatrzona jest filozoficzno-egzystencjalnymi tekstami Piotra Roguckiego, a mroczne, agresywne dźwięki doskonale oddają atmosferę "pierwszego kroku na drugą stronę", czy " nieskończonej drogi wiodącej do dna". Ambitna, bezkompromisowa płyta oscylująca na granicy hardrockowego kiczu, radykalnie ciemna, ale skłaniająca do myślenia. Nagrania zostały zmasterowane w High-End Audio w Warszawie przez Grzegorza Piwkowskiego. ---wikipedia

download (mp3 @VBR kbs):

yandex mediafire ulozto gett bayfiles

back

1. Białe krowy
2. Na pół
3. La mala educacion
4. Angela
5. Deszczowa piosenka
6. Gwiazdozbiory
7. 0Rh+
8. W chorym sadzie
9. Woda leży pod powierzchnią
10. Rudy
11. Los cebula i krokodyle łzy
12. Jutro

Piotr Rogucki – śpiew 
Marcin Kobza – gitara 
Dominik Witczak – gitara 
Rafał Matuszak – bas 
Adam Marszałkowski – perkusja

Prawie trzy lata temu Coma zawiesiła sobie wysoką poprzeczkę dwupłytową i konceptualną "Hipertrofią". Żmudnie, ale i konsekwentnie pracowali na swoją pozycję i chyba ten właśnie album zaprowadził ich na najwyższe szczebelki ciasnej drabiny polskiego rynku muzycznego.

W tym miejscu postanowili zmienić wydawcę, przeskoczyli do Mystic Production i zaczęło się tak zwane odcinanie kuponików od sukcesu. Zespół nagrał ciekawe dvd koncertowe, chwilę później pojawiła się Coma "Symfonicznie". Kolejne wydawnictwo to anglojęzyczny i w moim odczuciu mało fortunny "Excess", który pokazał, że nie wszystkim dane jest śpiewać w ojczystej mowie Szekspira. Na sam koniec, po dwóch latach ciężkiej pracy koncertowej Piotr Rogucki postanowił oderwać się na chwilę od zespołu i zadebiutować albumem solowym. Stałe podsycanie słuchaczy produktami Coma-pochodnymi wpłynęło na pewno korzystnie na ciągłe zainteresowanie zespołem, a czas jaki minął od premiery "Hipertrofii" bez wątpienia wzmógł apetyt na nowy materiał. I oto jest. Płyta bez tytułu…

Płyta także bez koncepcji - jak mówi Rogucki "kompozycja otwarta". Może właśnie dlatego album nie posiada nazwy, gdyż pomiędzy utworami próżno szukać spójnej historii, z jaką w mniejszym, lub większym stopniu mieliśmy już do czynienia na "Zaprzepaszczonych Siłach Wielkiej Armii Świętych Znaków", czy wspomnianej już "Hipertrofii". Płyta jest także nierówna, co zespół w dość pobłażliwy sposób określa w notce promocyjnej jako "niesymetryczna". Mamy więc koncertowe "jebnięcia" ("Angela", "Deszczowa piosenka"), piosenki do radia (momentami wręcz popowy - pierwszy singiel "Na pół", czy "Los cebula i krokodyle łzy") i typowe dla Comy ciągnące się utwory "narastacze" ("W chorym sadzie", "Rudy"). Porównując nową płytę do poprzedniej mamy wrażenie, jakby zespół przestał szukać i kombinować, a po prostu nagrał piosenki na starych sprawdzonych patentach. Słuchając, za każdym razem miałem wrażenie, że zaczynając na riffach i solówkach gitarowych, a kończąc na konstrukcji utworów i liniach wokalu - to wszystko w wydaniu Comy już było.

Tekstowo także wszystko po staremu, a może wręcz bardziej przystępnie, co akurat można odebrać jako pozytywny aspekt płyty. Moim osobistym faworytem jest "Angela" - groteskowa historia niespełnionej miłości, oraz "Deszczowa Piosenka", czyli piękne podsumowanie sytuacji w jakiej obecnie znajduje się rodzime miasto zespołu, czyli Łódź (fani z tego miasta mogą odebrać to jako małe zadośćuczynienie za nagranie koncertowego dvd w stolicy, co spotkało się niestety ze sporą krytyką i niezadowoleniem tych, którzy od samego początku wspierali Come na własnym podwórku). Mamy też bardziej poetyckie "0Rh+" przypominające swoją recytowaną formą "Parapet" z "Hipertrofii", czy krytykujące show biznes "Gwiazdozbiory". Wiadomo jednak, że od strony tekstowej Piotrek mógłby się dwoić i troić a w pewnych kręgach łatka "grafoman od herbaty, wznoszącej krzyk" pozostanie pewnie na wieki.

Nowa płyta Comy jest trochę jak jej tytuł. Nie ma w niej nic nowego, 12 piosenek, z których niestety zbyt wiele nie zapadnie w pamięci na dłużej. Pocieszać może fakt, że te lepsze na pewno świetnie sprawdzą się na koncertach, a i na pewno wierni fani zespołu nie będą zawiedzeni nowym materiałem. Ja chyba jednak spodziewałem się czegoś innego. ---Bartłomiej Luzak, magazyngitarzysta.pl

download: yandex mediafire mega

back