Polish Music The best music site on the web there is where you can read about and listen to blues, jazz, classical music and much more. This is your ultimate music resource. Tons of albums can be found within. http://www.theblues-thatjazz.com/en/polish/296.html Fri, 19 Apr 2024 17:10:42 +0000 Joomla! 1.5 - Open Source Content Management en-gb Jan Gałach, Irek Głyk, Michał Kielak, Mirek Rzepa, Krzysztof Ścierański, Leszek Winder - Czarny Pies (2016) http://www.theblues-thatjazz.com/en/polish/296-leszekwinder/20644-jan-gaach-irek-gyk-micha-kielak-mirek-rzepa-krzysztof-cieraski-leszek-winder-czarny-pies-2016.html http://www.theblues-thatjazz.com/en/polish/296-leszekwinder/20644-jan-gaach-irek-gyk-micha-kielak-mirek-rzepa-krzysztof-cieraski-leszek-winder-czarny-pies-2016.html Jan Gałach, Irek Głyk, Michał Kielak, Mirek Rzepa, Krzysztof Ścierański, Leszek Winder - Czarny Pies (2016)

Image could not be displayed. Check browser for compatibility.


01. Leszek Winder, Jan Błędowski - Jacky 2016 9:14
02. Irek Głyk, Michał Kielak, Mirek Rzepa, Krzysztof Ścierański, Leszek Winder - Bad Home 6:50
03. Leszek Winder, Jerzy Kawalec, Jan Błędowski - Ontario 4:09
04. Jan Gałach, Irek Głyk, Krzysztof Ścierański, Leszek Winder, Jan Błędowski - The Number Zero 17:20
05. Leszek Winder, Jerzy Kawalec, Jan Błędowski - Majowa Maszynka 7:50
06. Leszek Winder - Wit 6:28

Acoustic Guitar – Mirek Rzepa
Bass Guitar – Krzysztof Ścierański
Guitar – Leszek Winder
Harmonica – Michał Kielak
Percussion – Irek Głyk
Violin – Jan Gałach

 

Czarny Pies, czyli jam band skrzyknięty przez Leszka Windera szturmem bierze sale koncertowe i kluby w całej Polsce. Wiosenna trasa, w której z gitarzystą grali Jan Gałach, Irek Głyk, Michał Kielak, Mirek Rzepa i Krzysztof Ścierański przyniosła nie tylko mnóstwo emocji, ale i wspaniałe wspomnienie – koncertową płytę „Czarny Pies”.

Kiedy słucha się riffów „Jacky 2016” z miejsca można poczuć, iż Jan Gałach jest godnym następcą Jana Błędowskiego w roli czołowego elektrycznego skrzypka w formacja bluesowych i rockowych w Polsce. Idealnie wpasowuje się w zespół, podobnie jak Michał Kielak i jego harmonijka. Funkujące solo basisty Krzysztofa Ścierańskiego podkręca atmosferę, kiedy po funkowe „bicie” sięga i skrzypek i sam Leszek Winder. Dziewięć minut mija w mgnieniu oka.

Wszystkich muzyków na tej trasie połączył blues i taki charakter ma „Bad Home”. Unisono gitary i harmonijki jako żywo przypomina początki Kasy Chorych, aż po plecach przechodzą dreszcze. Świetny perkusista Irek Głyk, dyskretnie ubarwia shuffle przemyślnymi ozdobnikami, gdzieś w tle łkają skrzypce, a Krzysztof Ścierański znacznie wychodzi skalami i przede wszystkim wyobraźnią po standardowy bluesowy walking. Brzmienie jego basu jest niepodrabialne. Kiedy do akcji wkracza odpowiednio przesterowana harmonijka, wiemy że finał będzie wspaniały.

Stara kompozycja „Ontario” w wersji jaką gra Czarny Pies znów podnosi ciśnienie słuchaczy. Jazz rockowe unisona gitary i skrzypiec mogłyby powstać w dowolnym miejscu kuli ziemskiej, zaś z bluesem łączy je naturalne, szczere granie harmonijki Michała Kielaka. O roli rewelacyjnej sekcji Głyk-Ścierański można się zaś rozwodzić bez końca. Jakże czujni są ci wybitni instrumentaliści. Słychać, że przed ruszeniem w trasę panowie dokładnie przećwiczyli każdy takt.

Co innego „The Number Zero”. Na płycie to 17-minutowa zbiorowa improwizacja. Z psychodelicznego sosu najpierw wyłania się wyrazista melodia grana przez skrzypce. Nie zabraknie oczywiście improwizacji na gitarze elektroakustycznej, gdzie swoją wyobraźnię może pokazać Mirek Rzepa. Niestrudzony Krzysztof Ścierański cały czas pulsuj na drugim planie, swoją improwizacją zahipnotyzuje widzów i słuchaczy Irek Głyk. Jak rasowy szaman, umie przy pomocy bębnów komunikować z tym i tamtym światem.

„Majowa maszynka” rozpoczyna się od psychodelicznych poszukiwań gitary i harmonijki, by wreszcie rozbrzmieć mocnym, rockowym shuffle. Ale znajdzie się też miejsce i na subtelne solo gitary. Tak, to blues jest spoiwem cementującym muzyków na scenie i w pewnej filozofii wspólnego grania.

Rockowy „Wit” Leszka Windera, z świetnie rozpisanym riffem łączy w sobie bluesa z jazzem i rockową psychodelią. Jest w tej pozornie nieskomplikowanej bluesowej melodii mnóstwo melancholii, tęsknoty za wielką przestrzenią, po prostu – mnóstwo wyobraźni i muzycznej wolności. Błyszczą wszyscy instrumentaliści – od basu, przez bębny po skrzypce i harmonijkę. Mocne, zapadające w pamięć zakończenie.

Realizatorzy płyty składającej się z zapisów poczynionych na trasie od białostockiego pubu 6-ścian, poprzez Olsztyn, Kartuzy, Elbląg, Gdynię i Hard Rock Pub Pamela połączyli wszystkie nagrania w spójną całość, której świetnie się słucha. Miłymi akcentami są również zdjęcia we wkładce współpracujących z bluesonline.pl fotografów – m.in. Agaty Jankowskiej i Wojtka Zillmanna.

„Czarny Pies” to nie sentymentalna pamiątka, ale dowód, że wielcy muzycy potrafią zagrać w każdych warunkach iw każdym miejscu prawdziwą, żywą muzykę, która porusza. --- bluesonline.pl

download (mp3 @320 kbs):

yandex 4shared mega mediafire cloudmailru uplea ge.tt

 

back

]]>
administration@theblues-thatjazz.com (bluelover) Leszek Winder Fri, 11 Nov 2016 15:42:17 +0000
Leszek Winder – 3B (2015) http://www.theblues-thatjazz.com/en/polish/296-leszekwinder/23429-leszek-winder--3b-2015.html http://www.theblues-thatjazz.com/en/polish/296-leszekwinder/23429-leszek-winder--3b-2015.html Leszek Winder – 3B (2015)

Image could not be displayed. Check browser for compatibility.


1 Blues Z Serca Lasu 6:43
2 Zmrok 3:40
3 Miłość I Wolność 8:03
4 Live 4:25
5 Nasz Sen 15:48
6 Bezdomne Psy 4 6:37
7 Bezdomne Psy 3 8:45
+ Bezdomne Psy - Leśniczówka 1986
8 O Czwartej Rano 10:05
9 Krążąc Wokół Bluesa 7:18

Bass Guitar – Jerzy Kawalec (tracks: 6 to 9)
Bass Guitar, Vocals – Józef Skrzek (tracks: 1 to 3), Loco Richter (tracks: 4, 5)
Drums – Michał "Gier" Giercuszkiewicz
Electric Guitar – Leszek Winder 

Recorded in Studio Live at DPT "Leśniczówka"
In memory of Jerzy "Kawa" Kawalec (1954 - 2003) 

 

Płyta sygnowana jest nazwiskiem i imieniem głównego bohatera, ale tak naprawdę to nie jest jedyny bohater tej płyty. Pozostałe muzyczne indywidualności kryją się pod enigmatycznym tytułem „3B”. 3B - czyli trzech basistów: Józef Skrzek, Loco Richter i Jerzy Kawalec. Indywidualności, których raczej nie trzeba przedstawiać, gwoli ścisłości może jednak:

Józef Skrzek - wybitny śląski multiinstrumentalista, kompozytor i lider, wiadomo – SBB Loco Richter - niemiecki muzyk, chętnie współpracujący z polskimi formacjami jazzowymi i folkowymi ( m.in. z Staszkiem Soyką i zespołami: Maestro, Trytony, Dzieci z Brodą, Tie Break…)

Jerzy Kawalec - zmarł 9 września 2003 roku. Uznawany był za jednego z wybitniejszych polskich basistów rockowych. Basista grupy Krzak. Współpracował również z takimi artystami jak: Tomasz Stańko, Wojciech Waglewski, Martyna Jakubowicz, Zbigniew Hołdys, Irek Dudek…

Płyta podzielona jest wiec jakby na trzy części, na których udzielają się kolejno ci muzycy. Materiał ten wspólną klamrą spina gitara Leszka Windera , oraz perkusja Michała „Gier” Giercuszewicza (Śląska Grupa Bluesowa).

Jest to oczywiście materiał archiwalny. Nagrania zrealizowane zostały w Domu Pracy Twórczej „Leśniczówka” w latach 90. Jest to tak naprawdę wielkie jam session, muzyczna chemia, jaka zawiązała się na scenie pomiędzy muzykami. I mimo, że kompozycje bez wątpienia oscylują między bluesową konwencją, to tak naprawdę często wymykają się spod kontroli bluesowych konwenansów.

Najbardziej chyba słychać to w części, w której Leszkowi Winderowi towarzyszy Józef Skrzek. (trzy pierwsze kompozycje). Co prawda rozpoczyna się od klasycznego bluesa- „Blues z serca Lasów”, jednak gdy w drugiej kompozycji zapada tytułowy „Zmrok”, muzyka wymyka się spod bluesowej kontroli i robi się bardzo psychodelicznie (duża w tym zasługa brzmieniu syntezatorów Józka Skrzeka). Bluesowe, a nawet nieco funkowe rytmy, wracają w utworze „Miłość i wolność”, ale dzięki osobowości Józka Skrzeka i tutaj czuć nieskrepowaną, muzyczną aurę SBB.

Faza druga tej płyty - kiedy za gitarę basową ,ale także za mikrofon chwyta Loco Richter, to dwie kompozycje - „Live” i „Nasz Sen”. „Live, to bardzo nieskrępowany blues rock, zagrany wręcz z hard rockową werwą. Niesamowity klimat robi tutaj mocne, brudne, rzęsiste brzmienie gitary Leszka Windera (takiego brzmienia nie powstydziłaby się blues rockowa amerykańska formacja Gov’t Mule). Druga kompozycja z Loco Ricterem w składzie -„Nasz Sen”, to ponownie bardziej psychodeliczny, muzyczny odlot. Z pewną dozą egzotyki, jaki znaleźć można na solowych dokonaniach Roberta Planta.

Trzecia faza - dwa fragmenty z lat 1996-97, to bluesowe improwizacje zatytułowane „Bezdomne Psy 4” i „Bezdomne Psy 3”. Tutaj do głosu dochodzi gitara basowa nieodżałowanego Jerzego Kawalca. To najbardziej klasyczne bluesy (bez improwizowanych wycieczek w odleglejsze muzyczne rejony), w całym koncertowym zestawie. „Bezdomne Psy 3” utrzymane są jednak w bardziej funkowej aurze.

Płyta zawiera również dwa bonusowe nagrania formacji Bezdomne Psy („O czwartej rano”, „Krążąc wokół bluesa”).

Tytuł ostatniej kompozycji może posłużyć jako puenta tego archiwalnego materiału. Krążąc wokół bluesa, można tak naprawdę zataczać bardzo szerokie, muzyczne kręgi, wymykające się praktycznie wszelkim muzycznym konwenansom. ---Marek Toma, rockarea.eu

download (mp3 @ kbs):

yandex mediafire uloz.to gett

 

back

]]>
administration@theblues-thatjazz.com (bluelover) Leszek Winder Thu, 03 May 2018 08:10:55 +0000
Leszek Winder – Bezdomne Psy (1988) http://www.theblues-thatjazz.com/en/polish/296-leszekwinder/533-bezdo0mnepsy.html http://www.theblues-thatjazz.com/en/polish/296-leszekwinder/533-bezdo0mnepsy.html Leszek Winder – Bezdomne Psy (1988)


01. Bezdomne psy I
02. Bezdomne psy II
03. Bezdomne psy III
04. Bezdomne psy IV
05. Bezdomne psy V
06. Bezdomne psy VI
07. Bezdomne psy VII
08. Bezdomne psy VIII
09. Bezdomne psy IX
10. Bezdomne psy X
11-17. To, co szarpie dusze (Bezdomne Psy Live Jarocin 1986)

Musicians:
Leszek Winder – gitara
Jerzy Kawalec – bass
Michał Giercuszkiewicz – perkusja

 

Bezdomne psy – album muzyczny firmowany przez zespół o tej samej nazwie, zdominowany jednak przez Leszka Windera. Materiał muzyczny zarejestrowano w dniach 6 - 9 października 1986 r. w Domu Pracy Twórczej "Leśniczówka" w Chorzowie. Muzyka jest wspólnym dziełem trzech członków zespołu (znających się i grających ze sobą w różnych formacjach od ponad 20. lat). –wikipedia

download (mp3 @192 kbs):

uploaded yandex 4shared mega mediafire zalivalka cloudmailru oboom uplea

 

back

]]>
administration@theblues-thatjazz.com (bluelover) Leszek Winder Wed, 14 Oct 2009 16:41:33 +0000
Leszek Winder – Blues Forever (1985) http://www.theblues-thatjazz.com/en/polish/296-leszekwinder/534-bluesforever.html http://www.theblues-thatjazz.com/en/polish/296-leszekwinder/534-bluesforever.html Leszek Winder – Blues Forever (1985)


01. Rock Me Now
02. Gram Co Chce
03. Blues O Slonym Paluszku
04. Glajza
05. Blues Dla Dzidka II
06. Nigdy Cie Nie Zapomne
07. Mysle Dzwiekami
08. Blues O Smierci
09. Wilczyca
10. Blues Okularnika
Muzycy: Leszek Winder - gitara Ryszard Riedel - śpiew i harmonijka ustna Grażyna Auguścik - śpiew Leszek Draniecki - gitara i śpiew Michał Giercuszkiewicz - perkusja Jerzy Kawalec - gitara basowa Wojciech Morawski - perkusja Tadeusz Nalepa - gitara Andrzej Nowak - gitara Rafał Rękosiewicz - instrumenty klawiszowe Jorgos Skolias - śpiew Marek Surzyn - perkusja

 

Leszek Winder urodził się 22 maja 1954 r. w Chorzowie. Swoją przygodę z muzyką rozpoczął na przełomie lat '60 i '70. W 1971 r. wraz ze swoim pierwszym zespołem wykonywał na żywo muzykę podczas przedstawień spektaklu opartego na "Skowycie" Allana Ginsberga. W latach 1974-75 współtworzył wraz z Janem Skrzekiem (harmonijka, śpiew), Jerzym Kawalcem (gitara basowa) oraz Michałem Giercuszkiewiczem (perkusja) śląski blues-rockowy zespół Apogeum. Od 1975 r. występował w grupie Krzak, stając się po odejściu Jana Błędowskiego jej liderem i głównym kompozytorem. U schyłku działalności Krzaka rozpoczął równoległe występy pod szyldem Skibiński/Winder Super Session (po śmierci "Skiby" jako Winder Session), zapraszając do wspólnych koncertów i nagrań śmietankę polskich instrumentalistów z kręgu rocka i bluesa. W programach tej formacji uczestniczył także zespół Dżem, a Leszek Winder wziął gościnnie udział w nagraniach na ich debiutancki album, "Cegła". W roku 1985 zrealizował "na żywo" w studiach Polskich Nagrań swój debiutancki album "Blues Forever", a rok później stanął na czele trio Bezdomne Psy, którą współtworzyli Jerzy Kawalec (gitara basowa) i Michał Giercuszkiewicz (perkusja).

W 1992 roku Winder przejmuje budynek Leśniczówki w WPKiW w Chorzowie. Wykonuje remont i z powodzeniem prowadzi go do dnia dzisiejszego jako Dom Pracy Twórczej "Leśniczówka". Z okazji jubileuszu 25-lecia powstania, w 1999 roku reaktywowała się w oryginalnym składzie grupa Apogeum. Dwa lata później na scenę wraca w swoim najsilniejszym składzie zespół Krzak, podczas koncertów przyjmowany z takim samym entuzjazmem, jak dwadzieścia lat wcześniej. Niestety, we wrześniu 2003 r. śmierć Jerzego "Kawy" Kawalca przerwała działalność grupy. W roku 2002 Winder zakłada Śląskie Stowarzyszenie Artystów i Twórców SAT. Jako prezes stowarzyszenia realizuje szereg udanych projektów artystycznych promujących śląską muzykę (koncerty, spotkania, warsztaty muzyczne dla młodzieży). W tym samym roku powstaje Śląska Grupa Bluesowa - artystyczna i osobowa kontynuacja zespołów Apogeum i Bezdomne Psy. W 2004 r. rozpoczyna działalność formacja Błędowski-Winder Band - rozwinięcie myśli artystycznej grupy Krzak, bazujące na współbrzmieniu gitary i skrzypiec wraz z mocną, blues-rockową sekcją. W sierpniu 2004 r. zespół odbywa pierwsze tournee, a jesienią nagrywa album "3. Numer". W roku 2006 w Blues Top 2005 Winder zostaje wybrany najlepszym gitarzystą bluesowym w Polsce. Klub Leśniczówka stał się własnością Stowarzyszenia "SAT", a Leszek Winder może się wreszcie zająć tym, co kocha - grą na gitarze. --- winder.art.pl

download (mp3 @96 kbs):

uploaded yandex 4shared mega mediafire gett zalivalka cloudmailru oboom uplea

 

back

]]>
administration@theblues-thatjazz.com (bluelover) Leszek Winder Wed, 14 Oct 2009 16:42:51 +0000
Leszek Winder – Slaski Blues (2001) http://www.theblues-thatjazz.com/en/polish/296-leszekwinder/535-slaskiblues.html http://www.theblues-thatjazz.com/en/polish/296-leszekwinder/535-slaskiblues.html Leszek Winder – Slaski Blues (2001)


1. Blues Dla Siwickiego
2. Blues Dla Skiby
3. Blues O Paluszku
4. Blues O Smierci
5. Blues Okularnika
6. Blues W Leśniczówce
7. Michalkowickie Drzewo

Musicians:
Leszek Winder: guitar, harmonica
Irek Dudek: harmonica
Ziut Gralak: trumpet
Jerzy Kawalec: bass
Michal Giercuszkiewicz: drums
Rafal Rekosiewicz: hammond organ, piano
Andrzej Urny: guitar
Loco Richter: bass
Jan "Kyks" Skrzek: harmonica
Józef Skrzek: vocals, moog

 

Blues jest śląski czy też – Śląsk jest bluesowy? Dlaczego na Śląsku blues jest bluesem, a w oczach śląskich bluesmanów „gorol bluesa niy zagro”? Chodzi o kolory. Blues jest czarny, mimo, że nuty ma błękitne (blue notes, a więc mówiąc krótko i nie zapuszczając się w rozważania na temat obniżenia o półton trzeciego, piątego i siódmego stopnia skali majorowej: coś, co decyduje o bluesowości melodii). Czarni byli legendarni wykonawcy i czarny był diabeł, z którym na rozstajach zawarł pakt legendarny Robert Johnson, by grać bluesa najlepiej ze wszystkich. I Śląsk też był czarny (bo już chyba nie jest). Tak górnicy jadący z dołu, porządne chopy, jak i chachary (bo „już na grubie nie fedruja, bluesa grom i bluesa czuja”), czorne na inny sposób (bo wyczyszczony szczewik to podstawa). A wszyscy wymawiający „o” podobnie jak BB King.

Tak, powie ktoś, że połowa, a przynajmniej 1/3 bluesa to wkład Brytyjczyków. Ale przecież i do Anglii Śląskowi niedaleko. Wielkie miasta, dzielnice robotnicze, wrodzona muzykalność... i Eric Clapton może stać się Erichym. W gruncie rzeczy na polach bawełny, pod angielskimi hutami i śląskimi kopalniami można grać tę samą muzykę. No i mamy Bluesową Międzynarodówkę. Instrumentarium też przemawia za śląską bluesowością. Na organkach równie dobrze grało się w laubie, jak w Delcie.

Śląski blues to już nie tylko nazwa gatunku, to też zwyczajowy utarty zwrot, blues jest obecny w powiedzonkach… A do tego legendarne bluesowe kluby i knajpy („Leśniczówka”, piotrowicki „Blus”, kultowe miejsca w Tychach…) często służące śląskim bluesmanom nie tyle do grania, co do siedzenia z miejscowymi pijokami (dzień lub tydzień).--- Bartosz Bialik, nowagazetaslaska.eu

download (mp3 @256 kbs):

uploaded yandex 4shared mega mediafire zalivalka oboom uplea

 

back

]]>
administration@theblues-thatjazz.com (bluelover) Leszek Winder Wed, 14 Oct 2009 16:45:05 +0000