1. A kto puk puk, kto tam ?
2. Psalm 63
3. Jonasz X
4. Wstań kiedyś upadł
5. Głowa z koroną
6. Pociąg Zbawienia
7. Nimocą silni
8. Twój dotyk
9. Bracie stój
10. Czy słyszysz

Debiutancka płyta KAPELI PRZYJACIELA. Zespół pochodzi z Trójmiasta. Istnieje trzy lata, a w obecnym składzie od roku. Tworzą go: ks. Zbyszek Ptak (gitara, vocal), Łukasz Kostecki (gitara), Marcin Damięcki (gitara basowa), Tomek Warmijak (instr. klawiszowe), ks. Marcin Mianowski (harmonijka), Michał Warmijak (saksofon), Wojtek Buda (trąbka), ks. Mateusz Warmijak (instr. perkusyjne), Marcin Ciesielski (perkusja). Doświadczenie Bożej obecności i chęć wychwalania Go poprzez muzykę wyraziły się tu w blues'owej formie. Wszystkie utwory zostały napisane (zarówno tekst, jak i muzyka) przez członków zespołu: Zbyszka Ptaka i Marcina Damięckiego. Choć oscylują wokół bluesa to pojawiają się w nich także elementy rocka i jazzu. W nagraniu uczestniczyli także zaproszeni muzycy, m.in. Tomek Łosowski (perkusja), Adam Wendt (saksofon). "Pociąg zbawienia" to żywa i dynamiczna "jazda" pełna radości i optymizmu. --- muzyka.chrzescijanin.pl

download: uploaded anonfiles yandex 4shared solidfiles mediafire mega gett filecloudio nornar

back

1. Historie pisane życiem (04:47)
2. Czy zrozumiem świat (05:08)
3. SOS - Głód miłości (04:54)
4. Hymn nawróconych (08:05)
5. Blues pokonanych (05:36)
6. Uwielbienie - Hymn radości (04:35)
7. Czas tęsknoty (03:57)
8. Dotyk Anioła (06:07)
9. Światło Betlejem (03:00)
10. Zdechłe ryby (03:59)
11. Pieśń Izajasza (03:52)
12. SOS - Głód miłości (wer.radiowa) (03:18)

Kapela Przyjaciela  to:
Ks. Zbyszek Ptak – vocals, guitar
Łukasz Kosteczki – guitar
Marcin Damięcki – bass
Tomek Warmijak – keyboards
Marcin Ciesielski – drums
Mateusz "Matek" Warmijak – percussion
Ks. Marcin "Maniek" Mianowski – harmonica
Michał Warmiak – saxophone
Jacek – trombone
Wojtek Buda - trumpet

Pisanie, że w Polsce nie da się zagrać czystego bluesa i trzeba łączyć ten gatunek z innymi (najczęściej rockiem) jest truizmem – bo ileż można o tym mówić? Dużo ciekawsze może się okazać pisanie o kapeli, która blues łączy nie tylko z rockiem, popem i jazzem, ale również z chrześcijańskim przekazem! Tak, tak dużo trudniej znaleźć bluesową grupę przyznającą się do swej wiary, niż na przykład metalową...

Dziesięć lat działalności Kapeli Przyjaciela przynosi album Dekada. Pamiętam, z jaką radością słuchałem ich debiutanckiej płyty Pociąg Zbawienia – oni pierwsi zaczęli na poważnie głosić Jezusa mieszcząc się w gitarowo-harmonijkowym ośmiotaktowcu. Moja miłość do bluesa miała pewien słaby punkt – teksty piosenek bluesowych są zwykle mniej niż kiepskie, większość można by zamknąć w schemacie: jest mi smutno, ona mnie rzuciła, nikogo nie ma w domu, a w dodatku pękła rura. Marcin Jakimowicz w recenzji Pociągu stwierdził, że teksty są w konwencji amerykańskiej „autostrady do nieba”. Rzeczywiście – kilka spośród nich tak brzmiało. Teksty Dekady też są skażone pewną „autostradą” – przywodzą na myśl pomoc, jaką wiozą TIRY organizacji charytatywnej. Czy to jednak wada? Płytą zespół wspiera działalność Polskiej Akcji Humanitarnej.

Do udziału w nagraniu zostali zaproszeni bardzo liczni goście. Ich obecność wiele wnosi – dobre chórki, jazzowy wibrafon, cudowne Hammondy itd. Cały czas jednak czuć, że to płyta Kapeli Przyjaciela. Specyficzne, „białe” potraktowanie gatunku, bez epigońskich nawiązań do Dżemu, swoboda grania, „czystość” wokalu i instrumentarium – jeśli ktoś potrafi grać, nie musi się kryć za przesadnymi przesterami i chrypą. Zastanawiam się tylko, dlaczego w niektórych piosenkach brakuje głosu ks. Zbigniewa Ptaka. Szkoda też, że zespół nie wierzy w swoje możliwości i oddaje do zaśpiewania Jackowi Dewódzkiemu już pierwszą piosenkę z albumu... Muzycznie wszystkie utwory przedstawiają się świetnie – spodobają się nie tylko fanom bluesa, ale i rocka oraz popu, wprowadzając ich również w kołyszące klimaty bossa novy (Dotyk Anioła). Czegoś jednak brakuje projektowi jako całości, płyta jest jakby koszykiem, do którego powrzucano najlepsze kawałki, ale brak jej jakiegoś spoiwa, jakiejś - łączącej kompozycję - historii. Mam nadzieję, że nikogo nie zniechęci mój zarzut – każda piosenka jest historią, historią pisaną życiem. I jak to w życiu – zaraz po Hymnie nawróconych – Blues pokonanych, by szybko przejść do Uwielbienia. Znajdziemy również znakomitą piosenkę na Boże Narodzenie. Krążek na wiele okazji, bo trzeba pamiętać, że blues to nie tylko muzyka smutku i tęsknoty – bluesmani grali często po to, by bawić innych, by można było potańczyć. ---Michał Buczkowski, ruah.pl

download: uploaded anonfiles yandex 4shared solidfiles mediafire mega filecloudio nornar

back