Polish Music

Hunter - Hellwood (2009)

2018-09-27T09:26:59Z

Hunter - Hellwood (2009)


1. Nadchodzi... - 0:18
2. Strasznik" - 3:45
3. $mierci$miech - 5:09
4. Labirynt Fauna - 7:26
5. Duch Epoki - 5:15
6. Armia Boga - 7:00
7. Dura Lex Sed Lex - 2:46
8. TshaZshyC - 5:02
9. Arges - 10:18
10. Cztery Wieki Później... - 3:54
11. Zbawienie - 5:21

Bass Guitar – Saimon
Drums – Daray
Guitar – Pit 
Guitar, Bass Guitar, Djembe, Goblet Drum, Guest – Aka (
Guitar, Vocals, Fortepiano – Drak 
Violin, Viola, Choir – Jelonek

Płytę rozpoczyna intro Nadchodzi…. Słychać na nim bicie starego zegara, nic specjalnego. Czyżby? Drugi jest Strasznik. Piosenka zaczęta rytmiczną melodią i zdecydowanym wokalem. Jedna z moich ulubionych piosenek na płycie. Kolejna jest piosenka pt. $mierci$miech. Bardzo mi się podoba wejście, ale całość psuje trochę nużące, ciągłe powtarzanie: śmierci śmiech, ale piosenka wypada dobrze. Kolej na Labirynt Fauna. Ta piosenka urzeka tekstem. Znowu mamy bardzo rytmiczne, dosyć ostre wejście, które potem przechodzi w delikatny akompaniament gitary. Świetna wstawka skrzypiec, która dodaje uroku piosence. Znów przejście w rytmiczną, dosyć ostrą gitarę. Dzięki współpracy z panem Michałem Jelonkiem, na płycie słychać skrzypce, które wyszły płycie na dobre. Kolejna z moich ulubionych piosenek na płycie. Dalej jest Duch Epoki. Kolejne dosyć ostre, rytmiczne wejście gitarowe, chwilę później spowolnienie tempa. Powolny śpiew przechodzi w ostry, psychodeliczny krzyk: Rzeź... trupy... rzeki czerwone od krwi! Gdy u podnóża piramid nie zgadza się szmal! Niebo dla tego, kto rozpęta piekło! Piekło dla tego, kto nie wierzy w niebo TEGO.... któremu od wieków i wieków WCIĄŻ BRAK!!!.

Potem znów przejście w powolny wokal. Kolejna, siedmiominutowa piosenka to Armia Boga. Rytmiczne, ostre wejście, wokalista opowiada o stworzeniu człowieka przez Boga, niezła rozbudowana solówka. Kolej na Dura Lex Sed Lex. Piosenka dosyć przeciętna nie robi wielkego szału, choć słyszymy niezłe wstawki skrzypiec. Potem jest TshaZshyC. Ostre wejście z psychodelicznym wokalem, potem wokal trochę się uspokaja. Tekst wydaje się bardzo prosty, ale jednak coś w nim jest. Kolej na najdłuższą kompozycję na płycie – Arges.

Bardzo niskie tony, powolny mocny wokal ciągnący się przez całą piosenkę. Potem jest Cztery Wieki Później…. Piosenka bardzo przeciętna, jedna z gorszych jak dla mnie na płycie. Ostatnia piosenka to Zbawienie. Kawałek przeciętny, ciekawe wejście perkusji.

Ogólnie cała płyta nieco różni się od poprzednich. Duży plus dla zespołu za tworzenie w języku polskim. ---muzykowo.blox.pl

download (mp3 @320 kbs):

yandex mediafire ulozto gett

back

Hunter - Imperium (2013)

2015-11-26T16:46:25Z

Hunter - Imperium (2013)


1. Imperium uboju
2. Imperium maeczety
3. Imperium zawiści orzeszpospolitej
4. Imperium miłości
5. Imperium szczujszczura
6. Imperium strachu
7. Imperium diabła
8. Imperium wariactwa
9. Imperium trujki

Paweł "Drak" Grzegorczyk - vocals, guitar
Piotr "Pit" Kędzierzawski - guitar, backing vocals
Michał "Jelonek" Jelonek - violin, backing vocals
Konrad "Simon" Karchut - bass, backing vocals
Dariusz "Daray" Brzozowski - drums
Arkadiusz "Letki" Letkiewicz - percussion, backing vocals
Tomasz "Kasprol" Kasprzyk - violin (9)
Adrian Grzegorczyk - piano (8)

Nadszedł czas na przedstawienie „Imperium”- szósty studyjny album zespołu Hunter wydany 15 listopada 2013 roku. Słowno-muzyczna kontynuacją „Królestwa" - ubiegłorocznego wydawnictwa załogi ze Szczytna, która otrzymała status Złotej Płyty.

Album otwiera mocne uderzenie w postaci „Imperium Uboju”, które wywołało nie małe zamieszanie, czy słusznie? Według mnie jak najbardziej mówmy o rzeczach, które nie są łatwe, ale dla każdego oczywiste. Teledysk nagrany w rzeźni haki, tusze zwierzęce i kapiąca krew, to dość odważne posunięcie ze strony kapeli. Na tym, jednak nie koniec tekst, który porusza temat uboju rytualnego oraz uświadamia przeciętnemu człowiekowi, w jaki sposób traktowane są zwierzęta. Czy one nie zasługują na godziwe warunki i śmierć tylko, dlatego, że dla większości, to zwykły kawałek mięsa? Jeśli ten utwór spowoduje, choćby chwilę zastanowienia i namysłu w Nas odbiorcach, to będzie wielkim sukcesem. Kompozycja w pełni zasługująca na pierwsze miejsce. Numer dwa, to „Imperium Mæczety” i tutaj już sam tytuł jest typowym zagraniem ze strony Draka. MACZETY, czy też MECZETY dwa słowa, które tworzą jedność. Wszyscy, którzy mieli okazję zawitać na koncert przed premierą krążka mogli na żywo zapoznać się i ocenić ten utwór. Skojarzenia nasuwają się od razu Meczet – Islam, religia ponad wszystko. Utwór krótki, ale dosłowny w swoim przekazie poruszający temat światowy, nie mniej ważny od innych. Muzycznie jak najbardziej na TAK: za refren, zgranie gitar i perkusji oraz świetny riff. Trójeczka, to „Imperium Zawiści Orzespospolitej” mnie osobiście nie powala na kolana, ale cenię go za nieziemski klimat, który pojawia się w połowie utworu i ogólne brzmienie. Ciekawe i mocne otwarcie płyty, a teraz chwila wytchnienia w postaci „Imperium Miłości” – tutaj według wcześniejszych zapowiedzi mieliśmy wrócić klimatem do Medeis i to w jakimś stopniu udało się zrealizować. Na pewno nie jest to kompozycja, w której mamy podane wszystko od razu na tacy. Kilkakrotne przesłuchanie sprawia, że co raz bardziej udziela się ten dziwny klimat i skupiamy się na przekazie zawartym w tekście. Piąty w kolejce już pędzi „Imperium Szczujszczara” jeden z dwóch numerów, w którym za warstwę tekstową odpowiada Jelonek. Zdążyłam zauważyć, że wielu osobom nie przypadł on do gustu. Mamy do czynienia z dobrze znanym w dzisiejszych czasach „Wyścigiem szczurów” w biurze, korporacji. Nie jest to szczyt możliwości twórczych, a sam kawałek, po prostu pędzi.

Teraz nadszedł czas, aby zacząć się bać …, a tak na poważnie numer sześć na liście, to „Imperium Strachu”, w którym cenię wokalne chórki zespołu, jak i wokalistę, który pokazuję, że naprawdę potrafi jeszcze zdzierać gardło, a to wszystko z dodatkiem skrzypiec nadających ciekawego charakteru. Kolejne na liście, to „Imperium Diabła” przyznam, że nie małe zdziwienie było, kiedy usłyszałam po raz pierwszy ten kawałek. Śmiesznie, inaczej, ale myślę, że mimo wszystko ta propozycja przyjmie się na koncercie, a pod scena rozkręci się młyn. „Imperium Waraciwara” byłoby idealnym zakończeniem płyty fragmenty tekstu mówią same za siebie: „I nie martwi mnie nic, bo życie wciąż trwa..Artysta, to wie.. Artysta.., to JA! …. Jestem niezniszczalny! Nie masz tu prawa! To moje Imperium! WaraCiWara!”Album zamyka wydany, jako pierwszy singiel promujący płytę „Imperium Trujki” - sześciominutowa kompozycja wyraźny wokal zapadające w ucho dźwięki gitary połączone z perkusją tworzą idealnie spójną całość. W tym przypadku od razu wiemy, że to dzieło Huntera jak mało, kto mają umiejętność zgrabnego łączenia słów i ich zaplątania, co sprawia, że doszukujemy się ukrytego znaczenia.

Uważam, że ten album będzie miał tyle samo zwolenników, co przeciwników. Fani na pewno nie pominą tego krążka i choć można stwierdzić, że nie wszystkie numery są z najwyższej półki to nie zmienia faktu, Panowie nadal potrafią poruszać kontrowersyjne tematy tworząc przy tym niebanalną muzykę. ---Sewi, metalmundus.pl

download (mp3 @320 kbs):

yandex 4shared mega mediafire cloudmailru oboom uplea

back

Hunter - Królestwo (2012)

2018-02-18T16:03:58Z

Hunter - Królestwo (2012)


1. Intro
2. Rzeźnia Nr 6
3. Dwie Siekiery
4. Trumian Show
5. Sztandar
6. Samael
7. Inni
8. Kostian
9. PSI
10. RnR
11. O Wolności

Drak - Guitars, Vocals (lead)
Saimon - Bass
Pit - Guitar, Vocals (backing)
Jelonek - Violin, Vocals (backing)
Daray - Drums
Letki - Percussion

Kto chciałby żyć w monarchii? Dziś w ramach recenzji jest "Królestwo". Najnowszy, piąty już album Hunter pomimo swego tytułu nie jest jednak nawoływaniem do obalenia republiki i nie opiewa czasów saskich. To kolejny mocny, rockowo-metalowy krążek zespołu, który swego czasu nazywano polską Metallicą.

To płyta, którą nagrywano w iście niezwykłych warunkach. Zespół zaszył się w mazurskiej głuszy i tam w stodole, w oddali od cywilizacji tworzył swe "brązowe" dzieło. Album podzielono na dwie różniące się od siebie części. "Wojnę", na którą składa się sześc pierwszych utworów oraz pięcioutworowy "Pokój". "Wojna" jak sama nazwa wskazuje to Hunter z przytupem. Jest mocno, chwilami nawet bardzo z dobrymi wpadającymi w ucho melodiami. Najlepiej wypadają tu przebojowe i energetyczne "Dwie Siekiery" oraz marszowy i ciężki jak diabli "Samael" (od razu zaznaczę, że muzycznie utwór ten nie ma nic wspólnego z twórczością szwajcarskiej maszyny o tejże nazwie). Najsłabiej jest w "Sztandarze" gdzie chyba trochę zabrakło pomysłu na ciekawe rozwinięcie. Odbieram go jako wypełniacz z nijaką melodią i nieco wymuszonymi galopadami.

"Pokój" to już zupełnie inna bajka. Zaczyna się rewelacyjną solówką w otwarciu nieco podniosłego "Inni" a już kolejny - "Kostian" to autentyczny wywoływacz ciar. Zespół porusza tematykę bicia dzieci a przejmujący tekst i jego interpretacja w wykonaniu Draka są majstersztykiem - to prawdziwa gra na emocjach. Emocji nie brakuje również w kolejnym "PSI". Tu dla odmiany poruszony został problem bezdomności i znęcania się nad zwierzętami. Zespół zrobił to ubierając słowa w piękną, delikatną melodię rozerwaną niejako ostrym solo. Zamykające płytę "O Wolności" to hunterowa ballada z mistrzowsko budowanym nastrojem podkreślanym partiami skrzypiec Jelonka. Bardzo ciekawie wypadają tu partie ...kobzy(?), które nadały kompozycji ciekawego szkockiego posmaku.

To jakie jest to "Królestwo"? To bez wątpienia Hunter w wysokiej formie. Płyta przekonała mnie do siebie bardziej od skądinąd dobrego "Hellwood" a ponieważ w trakcie sesji zespół zarejestrował podobno około 20-u kompozycji to możemy oczekiwać kolejnych niezwykłych dźwięków spod znaku soul metalu! ---Piotr Michalski, rockarea.eu

download (mp3 @320 kbs):

yandex mediafire uloz.to gett

back