01. Ruben - 03:07
02. Od Morawy deszcz idzie - 03:15
03. Transylwania - 03:16
04. Zmierzch - 03:42
05. Szumi dolina - 03:22
06. Pełnia - 02:46
07. Polka ostateczna - 02:20
08. Pożegnanie z sałaszem - 03:16
09. Tango Stefana - 02:24
10. Przejście - 03:53
11. Sigut Techno - 02:14
12. Gajdy - 08:29

Stanisław Lasoń - cello;
Robert Waszut - double bass;
Jan Kaczmarzyk - violin;
Krzysztof Lasoń - violin;
Zbigniew Michałek – violin.

Wołosi i Lasoniowie tworząc kompozycje na pograniczu tradycji i klasyki, połączyli elementy muzyczne obu na pozór odległych od siebie światów muzycznych i stworzyli z nich zupełnie nową stylistycznie opowieść muzyczną.

Wołosi to nazwa którą przyjęli muzycy z Beskidu Śląskiego, współtworzący przez lata grupę Wałasi. Jan Kaczmarzyk, Zbigniew Michałek oraz Robert Waszut urodzili się i wychowali w Trójwsi czyli Istebnej, Jaworzynce i Koniakowie. To region w którym kultura tradycyjna jest bardzo żywa. Pieśni i melodie instrumentalne są tu wciąż przekazywane z pokolenia na pokolenie. Muzyka ludowa grana na skrzypcach czy gajdach jest obecna niemal na każdej imprezie muzycznej. Beskid Śląski to także miejsce w którym występuje niezwykłe bogactwo instrumentów pasterskich, z których warto wyróżnić archaiczną trąbitę.

Wołosi to także nazwa która wpisuje muzyków w wielowiekową tradycję. Osadnictwo wołoskie w XV i XVI wieku z okolic historycznej Wołoszczyzny (tereny obecnej Rumunii i Mołdawii) w regionie Beskidu Śląskiego, odcisnęło bardzo silne piętno na tutejszej kulturze muzycznej. Wspólne dziedzictwo kulturowe, przejawia się tu w podobieństwie melodycznym ale także stylistycznym. Może to właśnie dlatego melodie wykonywane przez zespół przywodzą czasem na myśl muzykę rumuńskich lautari? Karpacka nuta to jednak tylko jedna z inspiracji w tej wielowątkowej historii.

Obok Wołochów, czyli muzyków ludowych, grupę współtworzą Krzysztof i Stanisław Lasoniowie, klasycy wychowani w mieście, związani z Akademią Muzyczną w Katowicach. Oni także należą do muzycznego rodu - ich ojciec, Aleksander Lasoń, jest znanym dyrygentem, pianistą i kompozytorem, należącym do Pokolenia '51. Krzysztof Lasoń jest adiunktem na Akademii Muzycznej w Katowicach. Jego brat, Stanisław to z kolei młody absolwent tejże Akademii w klasie wiolonczeli. Dla nich także muzyka była naturalnością, dzięki ojcu poznawali ją z zupełnie innej strony niż Wołosi.

Muzykę zespołu, mimo niezwykle pojemnej definicji gatunku, trudno jest nazwać folkiem. Poziom wirtuozerii, zgrania oraz wspólnego porozumienia podczas gry przenosi ich w zupełnie inne kategorie. To muzyka w której artyści tradycję traktują jako punkt wyjścia, twórczą inspiracje do tworzenia własnych kompozycji. Pobrzmiewają tu zatem melodie Beskidu Śląskiego, ale wyraźny jest także klimat muzyczny charakterystyczny dla całych Karpat. Wartość ich sztuki tkwi w twórczej adaptacji tych elementów i składaniu ich w nową całość. Kluczową rolę w tym procesie odgrywa improwizacja. Trzeba dojrzałości ale przede wszystkim talentu aby wyważyć proporcje pomiędzy techniką a fantazją. Słuchając ich debiutanckiej płyty można odnieść wrażenie, że także tę sztukę, zarówno Wołosi jak i Lasoniowie, opanowali w stopniu najwyższym. --- Kuba Borysiak, folk.pl

download (mp3 @320 kbs):

yandex 4shared mega mediafire uloz.to cloudmailru uptobox ge.tt

back

01. Nomadism - 03:23
02. Tsavkisi - 03:29
03. Crawler (Pełzacz) - 02:27
04. Downhill - 01:58
05. ... - 01:23
06. Grey Hour (Szara godzina) - 03:28
07. Spin - 0 2:18
08. Walc "Stanisławów" - 02:36
09. Dance (Taniec) - 02:21
10. Sad Valley (Smutna dolina) - 03:13
11. Crawler II (Pełzacz II) - 02:48
12. Baja - 02:21
13. Gajdosz - 02:48
14. Galop - 02:36
15. .... - 02:18

Stanisław Lasoń - cello
Robert Waszut - double bass
Jan Kaczmarzyk - violin
Krzysztof Lasoń - violin
Zbigniew Michałek – violin

„Vołosi” to nie tylko zespół, to zjawisko artystyczne, spotkanie muzyków tradycyjnych z klasycznymi. Takie spotkanie zdarzyło się naprawdę kilka lat temu w Istebnej i w jego konsekwencji powstał zespół, który najpierw nazywał się „Wałasi i Lasoniowie”, (wśród założycieli był jeszcze wówczas Zbigniew Wałach), potem „Wołosi”, (już bez Zbigniewa Wałacha, znakomitego przedstawiciela kultury beskidzkiej), by ostatecznie – wobec międzynarodowego sukcesu grupy –pisownia została zmieniona i powstali „Vołosi”. Ale nie zmieniła się muzyka, której źródłem inspiracji jest tradycyjne nuty Beskidów, zwłaszcza Śląskiego i Karpat w ogóle. Muzycy idą śladami wędrówek pasterzy wołoskich, którzy muzykę, instrumentarium i pasterstwo przyprowadzili w te strony w wieku XVI. Zespół to laureat Grand Prix Festiwalu „Nowa Tradycja” w 2010 roku, pierwsza płyta zdobyła tytuł „Folkowego Fonogramu roku 2011”, a jedno z nagrań - „Zmierzch” - główną nagrodę w Konkursie Nagrań Europejskiej Unii Radiowej „Svetozar Stracina Grand Prix”.

Długo wyczekiwana druga płyta przynosi w odróżnieniu od pierwszej wyłącznie muzykę komponowaną przez wykonawców (głównie przez Stanisława Lasonia, ale też Jana Kaczmarzyka, Krzysztofa Lasonia i Zbigniewa Michałka), ocierającą się tylko lekko o tradycyjną. Krótki manifest zespołu zamieszczony na płycie wyjaśnia, kto to jest nomada - to człowiek wolny. „…Wizja bezkresnej wolności inspiruje. Jest ruchem w stronę przekraczania wszelkich granic, limitów, konwencji, przyzwyczajeń. Nomadyzm jest zatem zbiorem możliwości, swobodnym poruszaniem się pomiędzy miejscami, stylami czy językami.” I z taką muzyką mamy do czynienia: wykonywaną wirtuozowsko – to cecha „Vołosów”, ze szlachetnym brzmieniem kwintetu smyczkowego, energetyczną i liryczną, pełną powietrza i dźwięków przyrody, czasem dosłownie (p. 5,15). Muzycznie płyta konsekwentna, opowieść snuta przy pomocy instrumentów muzycznych. Słucha się jej chętnie, z przyjemnością, a muzyka bardziej dojrzała. I czasem tylko mało tego bezpośredniego odniesienia do beskidzkiej tradycji. Ale cóż, nomadyzm…

Minusem jest skromne wydanie płyty. Mogę sobie wyobrazić bardziej rozbudowaną książeczkę z fragmentami recenzji z licznych koncertów „Vołosów”, które zawsze gromadzą entuzjastyczną publiczność! A także z krótkimi rozmowami z muzykami o muzyce, którą tworzą i grają. Ale to jedyny żal. --- Maria Baliszewska, muzykatradycyjna.pl

The VOLOSI is rising star among world music bands in Europe. The band was awarded Grand Prix, Czesław Niemen’s prize and the audience award called “Burza Braw” in the “Nowa Tradycja 2010” festival organized by Polish Radio. In 2011 VOLOSI won the Grand Prix „Svetozar Stracina”at the International Folk Competition organized by the European Broadcasting Union EBU.

To most, this music will sound somehow familiar, and yet, at the same time, they will admit that they have never heard anything quite similar before. How cat this style be characterized and classified? Perhaps as an eruption of energy that comes from great job of making music together. Perhaps as exploring the deep layers of the human soul, to which only music can reach. Or, perhaps as the search for primary force that drove a man to create music. Finally, as the play sounds – improvisation on the border between different musical worlds. Undoubtedly, the essence of this music is a meeting of people from the realms of music that is ‘written’, and music that is ‘heard’.

On one side we have classical musicians, the brothers Krzysztof and Stanislaw Lason – instrumentalists from The Karol Szymanowski Academy of Music in Katowice, whose dream has always been improvisation, and who share the love of folk music for all its’ spontaneity, vitality and beauty.

On the other hand we have the Highlanders; and the very special ones. Leader, Doubler and Bassist – all the finest musicians. They are self-taught, yet by no means amateurs. The Volosi is an ensemble that sometimes sounds like it come from New Orleans. They have a certain ‘something’ that inspired the world a hundred years ago, when jazz was born. This ‘something’ is best described by the word ‘drive’. Zbigniew Michalek, Jan Kaczmarzyk and Robert Waszut bring a Carpatian note with multiple musical expressions, which reach back to the Indian, Persian, Palestinian, Balkanian, Hungarian, Romanian, Ukrainian, Slovakian roots that all tangle here, is Istebna, Koniakow and Jaworzynka, where the boarders of Poland, Slovakia and Czech Republic meet.

Here, on the beautiful Beskidian Highlands, accompanied by infinite spaces, the meeting look place; and it evolves to this day…

download (mp3 @320 kbs):

yandex 4shared mega mediafire uloz.to cloudmailru uptobox ge.tt

back