1 	Aaa 2 	
2 	Nigdy 	
3 	Liście 	
4 	Joga Strachu 	
5 	Ruptura 	
6 	Nic 	
7 	Spacer 	
8 	Troskliwy 	
9 	Wulkan 	
10 	Aaa 1

Drums, Keyboards, Voice – Ola Rzepka
Keyboards – Olga Czech
Voice, Keyboards – Natalia Pikuła
+
Bass Clarinet – Mikołaj Trzaska (tracks: 3, 7)
Bass Guitar – Sebastian Witkowski (tracks: 1, 3, 6, 7, 9)
Drums – Paweł Szpura (tracks: 6)
Electric Guitar, Guitar [Soprano Guitar] – Raphael Rogiński (tracks: 1, 6)
Harp – Kasia Kolbowska (tracks: 2)
Sounds [Choo-Choo] – Ignacy Olszenka (tracks: 4)
Synthesizer – Sebastian Witkowski (tracks: 10)
Trumpet – Antoni Gralak (tracks: 4)
Voice – Ala Nowak (tracks: 9), Hubert Woźniakowski (tracks: 8)

Ola Rzepka od początku swojej twórczości miała zmysł do solidnego kompozytorskiego rzemiosła i z pewnością nie wynika to jedynie z muzycznego wykształcenia (do czego nie od razu się przekonałem, co w czeluściach archiwów Popup możecie przeczytać). Założone przez nią Drekoty momentalnie wskoczyły do polskiej czołówki muzycznej - ze względu na fantastycznie skrojone melodie, nieoczywiste struktury, ale też teksty balansujące gdzieś na granicy abstrakcji i rzeczywistości. Drekoty połączyły piosenkową naiwność z poszukiwaniem swojego języka, na pierwszy plan wysuwając nieoczywisty rytm, ale nie ukrywając za perkusją innych walorów.

Długo trzeba było czekać na ich kolejną płytę - Lub maszyna dzika trawa ukazuje się po pięciu latach, jest nagrana w innym składzie, ale to znów materiał, który niemal w całości przygotowała Rzepka. Teksty, muzyka, a pewnie też i większość zaproszonych gości to jej sprawka i pomysł na kompleksowe brzmienie. Pół dekady przerwy zrobiło swoje, dzięki czemu Drekoty nie idą w oczywistym kierunku i nie powielają tego, czym zachwycały na “Persentynie”. Ich muzyka to nadal zwiewne melodie wpadające w ucho, ciekawe melodyjnie i rytmicznie, ale rozgłośnie radiowe mogą mieć z nimi problemy. Czuć tu czuć nieoczywistość - już otwierającego “Aaa 2” nie da się zamknąć w prostych ramach, a potem nie będzie inaczej: oszczędne słowa, fantastyczne melodie, które współgrają z zaproszonymi gośćmi (genialne oblicza gitary Raphaela Rogińskiego czy mięsiste zawijasy saksofonów Mikołaja Trzaski). Taki pop progresywny, bo niebanalny i poszerzający horyzonty. Rzepka pozwala sobie rozwijać pomysły, nie przejmuje się formą czy jakimikolwiek ograniczeniami. Przez to może nie być to płyta najłatwiejsza w odbiorze za pierwszym razem, ale z każdym kolejnym przesłuchaniem oferuje coraz więcej. Jest w tej muzyce pewna szkatułkowość i delikatność, drobiazgowa produkcja, a jednocześnie siła, zarówno wtedy gdy zespół uderza z impetem razem z muzykami, ale też w momencie gdy muzyka się tli lub powoli wyłania. Drekoty to twór dziki i nieokiełznany, pełen swobody i ekspresji. Dobrze jest słyszeć je z powrotem. ---Jakub Knera, popupmusic.pl

download (mp3 @320 kbs):

yandex mediafire ulozto gett bayfiles

back

1 	Listopad 	
2 	Poddania 	
3 	Drekoty 	
4 	Parestezja 	
5 	Skrzypię 	
6 	Raut 	
7 	Masłem 	
8 	Tramwaj 	
9 	Za 	
10 	Plan B 	
11 	Kontinuum 	
12 	Powrót 	
13 	Szary

"Persentyna" to debiutancki album zespołu Drekoty, w skład którego wchodzą Ola Rzepka, Magda Turłaj oraz Zosz Chabiera. Na płycie trwającej ponad 60 minut zmieściło się 13 utworów, trochę ciszy i coś jeszcze. Drekoty konsekwentnie poruszają się poza jakąkolwiek systematyką gatunkową. Na płycie sąsiadują obok siebie utwory zahaczające o wysublimowany punk, rozstrojony jazz, anemiczny breakbeat, a nawet muzykę folkową czy współczesną. I choć budowa wielu utworów odbiega od klasycznej konstrukcji zwrotka-refren-zwrotka, to jednak mamy do czynienia z piosenkami opartymi na chwytliwych melodiach. Za muzykę i większość tekstów odpowiada Ola Rzepka, wykorzystano także cztery wiersze autorstwa Krystyny Myszkiewicz.

Ola Rzepka: "Wszyscy, którzy znają Drekoty z EPki Trafostacja oraz występów na żywo, na płycie znajdą wzbogacone brzmienie zespołu, które odpowiada temu, co miałam w głowie komponując poszczególne piosenki. I co najważniejsze, udało nam się zachować także energię, która wytwarza się podczas koncertów. Persentyna to swoista serpentyna dźwięków."

Realizacją i produkcją nagrań zajął się Kuba Łuka, producent i muzyk kojarzony m.in. z zespołami MorF, Pasimito, a także solowego projektu Blare For A.

Kuba Łuka: "W trakcie nagrywania oraz produkcji płyty najtrudniejsze było pogodzenie wszechobecnego syntetycznego brzmienia klawiszy z punkową duszą Drekotów. W pewnym momencie jasne było, że jedyne co możemy zrobić, to po prostu zacząć powoli burzyć i krzywić elektroniczny, krystalicznie czysty szkielet, na którym początkowo cały materiał osadziliśmy."

Na płycie obok elektroniki pojawia się zatem także klasyczny fortepian, rozstrojone pianino, jak i radzieckie organy Venta. Perkusja, która stanowi bardzo istotny składnik muzyki Drekotów, nagrana została z wykorzystaniem 23 mikrofonów. Wszystko po to, aby końcowe brzmienie instrumentu pozostało możliwie jak najbardziej naturalne i przestrzenne. Dodatkowy kontrast dla elektroniki stanowią instrumenty akustyczne, poza skrzypcami na płycie usłyszeć będzie można cytrę, kastaniety, a także ziele angielskie oraz… świerszcze.

Ostatecznym masteringiem materiału zajął się Marcin Bors, znany ze współpracy z takimi artystami jak Hey, Pogodno czy Monika Brodka, a okładkę zaprojektował Michał Jońca. ---drekoty.thinman.pl

download (mp3 @192 kbs):

yandex mediafire ulozto gett

back