Polish Music

Miuosh - Miuosh, Smolik, NOSPR (2018)

2020-11-04T09:07:28Z

Miuosh - Miuosh, Smolik, NOSPR (2018)


1. Produkcja
2. Neony
3. Perseidy
4. Nisko
5. Traffic Feat. Piotr Rogucki
6. Wizje Feat. Piotr Rogucki
7. Uderzenie/Tu
8. Pzk
9. Chicago
10. Tramwaje I Gwiazdy Feat. Katarzyna Nosowska
11. Alunia Feat. Natalia Grosiak
12. Miasto Szczęścia Feat. Natalia Grosiak

Bonus Tracks:
13. Close Your Eyes Feat. Kasia Kurzawska
14. Mind The Bright Lights Feat. Kev Fox
15. Nie Mamy Skrzydeł

Arranged By – Andrzej Smolik
Lyrics By – Miłosz Borycki
Orchestrated By – Jan Stokłosa
Music by - Andrzej Smolik, Bartosz Pokrywka, Miłosz Borycki, Oskar Ludziak, Robert Zając
Featuring – Piotr Rogucki, Katarzyna Nosowska, Natalia Grosiak, Katarzyna Kurzawska, Kev Fox

Od czasu, gdy Miuosh zagrał z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia po raz pierwszy, w jego życiu muzycznym zmieniło się wszystko, a strona w którą zawędrowała jego muzyka zaskoczyła wszystkich. W niespełna trzy lata od projektu MIUOSH x JIMEK x NOSPR, katowicki raper powiększył swój dorobek o kolejne 4 albumy, a lista projektów muzycznych oraz kolaboracji urosła do gigantycznych rozmiarów. Współpracując z Katarzyną Nosowską, Budką Suflera, BAJMem, Piotrem Roguckim, Organkiem, T.Love, Darią Zawiałow, Myslovitz, czy Andrzejem Smolikiem, udowodnił jak można łączyć ze sobą gatunki pozornie odległe. Poszerzając tę mieszankę rapu, rocka i muzyki elektronicznej o udział Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia, katowiczanin po raz kolejny wprowadza innowacje, których próżno szukać gdzie indziej.

Tym razem do współpracy zaprosił Andrzeja Smolika!

Smolik to jeden z najbardziej uznanych producentów muzycznych w Polsce, który oprócz produkcji utworów i albumów dla wielu artystów, wydaje swoje autorskie płyty. Jego muzyka to połączenie subtelnej elektroniki z bardzo przestrzennymi, akustycznymi brzmieniami, często łacząca się z żywą orkiestrą smyczkową, sekcją dętą i niezwykle zaaranżowanymi melodiami. Z wielkimi sukcesami produkuje też muzykę do filmów, spektakli teatralnych i telewizyjnych. Nazwisko Smolika jest niezmiennie od kilku lat marką nierozerwalnie wiążącą się nie tylko z muzyką, ale również z dobrym gustem, najświeższymi trendami i nowoczesną elegancją. Potwierdzają to nagrody jakie otrzymał w ostatnich latach, m.in..: Paszport Polityki, Fryderyki za produkcję roku 2006 i 2009 oraz dla najlepszego kompozytora 2003 i 2006, trzykrotna nominacja do nagrody MTV European Music Aword, Kreatura 2008 za wkład w muzykę reklamową. Ostatni studyjny album, który Smolik stworzył wspólnie z brytyjskim songwriterem to SMOLIK // KEV FOX, to nagrodzony Fryderykiem 2016, mający obecnie status platynowej płyty.

Za orkiestracje odpowiedzialny jest Jan Stokłosa. Wiolonczelista, kompozytor i aranżer komponujący ‪m.in‬ na zamówienie Teatru Wielkiego Opery Narodowej, Solistów Symfonii Varsovii, Bajmu, Festiwalu Muzyki Filmowej w Krakowie. Kierownik muzyczny koncertów telewizyjnych i musicali. Jako instrumentalista obecny na ponad 60 fonogramach. ---nospr.org.pl

download (mp3 @320 kbs):

yandex mediafire ulozto gett bayfiles

back

Miuosh - Ulice Bogów (2015)

2019-02-09T15:35:35Z

Miuosh - Ulice Bogów (2015)


1. Intro/przerwa
2. Sinusoida
3. Ulice bogów
4. Chicago
5. Za mną
6. Brud i tusz
7. Ambicje
8. Byliśmy
9. Małpy
10. Po drugiej stronie
11. Wizje
12. Outro/Bez przerwy

Producer, Music By – Fleczer 
Scratches – DJ Pizgać Trzeba

Jak sam Miuosh wielokrotnie wspominał w wywiadach, Ulice Bogów jest płytą, której po prostu miało nie być. Zbyt zmęczony po zamieszaniu z Jimkiem i NOSPRem miał odpocząć. Jednak wtedy pojawił się Paweł „Fleczer” Franc, odpowiedzialny za muzykę, aranże i produkcję całego albumu. Prezentując co nowego stworzył, wspólnie zdecydowali się nagrać album, który nie bez przyczyny zaczyna się od intro zatytułowanego Przerwa. Przerwa, do której ostatecznie nie doszło, a jest początkiem historii opowiedzianych w Ulicach Bogów.

Pomimo, że album odgórnie zaliczany jest do rapu, słuchając całości można znaleźć w nim zdecydowanie więcej inspiracji. W utworach pojawiają się bowiem elementy będące całym wachlarzem muzycznym. Zaczynając od bluesa, przez pop, po cięższe rockowe momenty. W utworze Ambicje, można nawet usłyszeć delikatny powrót do projektu z Jimkiem oraz NOSPRem, gdzie pojawiają się nawiązania do orkiestry symfonicznej. Jednak nadal są to jedynie sample, które w całości nie należą do najwyższej półki. Pod względem muzycznym album broni jedna rzecz – perkusja. Nie raz słyszy się, że raperzy zbyt często wykorzystują muzykę wyłącznie z komputera, a brakuje im bandu za plecami. Miuosh wraz z Fleczerem zdecydowali się nagrać perkusję jako żywy instrument. Efekt – genialny! Za bębnami zasiadł Jacek „Jay C” Szczypiński, który współpracuje z Miuoshem na scenie koncertowej. Różnica pomiędzy dźwiękiem żywego instrumentu, a jego elektroniczną stroną jest bardzo duża. Nawet gdyby pomysł dźwiękowo nie okazał się trafiony, słuchasz zawsze spojrzy na taką muzykę bardziej pozytywnie.

Słuchając Ulic Bogów mam wrażenie, że to nie muzyka odgrywa tutaj główną rolę. Najistotniejsza staje się warstwa tekstowa. Gdyby przeczytać po jednym, najtrafniejszym zdaniu z każdego utworu, można dokładnie zrozumieć to, co Miuosh chce przekazać. Sinusoida mówiąca o wzlotach i upadkach w życiu artysty, tytułowe Ulice Bogów, gdzie wyraźnie można odczytać, że każda życiowa ścieżka wiąże się z kolejnymi osobami, które chciały mieć wpływ na Miuosha czy Ambicje opowiadające o chęci walki o realizację planów. Jednak, aby je urzeczywistnić potrzebował ludzi, o których rapuje w utworze Za Mną. Aczkolwiek najmocniejszym punktem muzycznym, a także tekstowym jest Chicago. Pomimo tego, że tekst niekoniecznie podnosi na duchu jest bardzo dobry. Do tego idealnie dopasowany groove i scratche. „Ten album to jak moja hostia z węgla” – takie zdanie pojawia się w outro Bez Przerwy. Jest idealnym podsumowaniem tego, o czym rapuje Miuosh na Ulicach Bogów.

Warto wspomnieć o 3 kolaboracjach pojawiających się na albumie, które nie są do końca oczywiste. Kto pomyślałby kiedyś, że raper może współpracować z Budką Suflera? A jednak! Pomimo kompletnie skrajnych gatunków muzycznych utwór Wizje, jest jednym z bardziej charakterystycznych punktów Ulic Bogów, jednakże niewnoszącym do płyty nic szczególnego. Oprócz zespołu Krzysztofa Cugowskiego Miuosh zdecydował się na współpracę z chórem The Voices. Po drugiej stronie jest utworem, który spokojnie mógłby znaleźć się na krążku niemającym nic wspólnego z rapem, co jest jego zdecydowanym plusem. Jednak pop oraz elementy starego polskiego rocka to nie wszystko. W kompozycji Brud i tusz elementy refrenu należą do Kasi Golomskiej z zespołu Lilly Hates Roses, którego muzyka jeszcze bardziej oddalona jest od rapu.

Ulice Bogów są niczym innym jak pewnego rodzaju concept albumem, opowiadającym historię Miuosha, którą zdecydował się przekazać. Pomimo lekkiej monotematyczności tekstowej, płyta oddaje całościowy obraz artysty. Muzycznie nie jest to szczyt możliwości, na jakie obecnie mogą wspinać się producenci. Jednak zdecydowanym walorem albumu jest różnorodność dźwięków. Nie jest to tylko rap w czystej postaci, a mieszanka tego gatunku ze skrajnymi rodzajami muzyki. Warto dodać, że do każdego utworu pojawił się/pojawi się teledysk. Tym łatwiej będzie można zrozumieć historię przekazaną przez autora. Jeśli ktoś poznał Miuosha dopiero po projekcie z orkiestrą symfoniczną myślę, że Ulice Bogów bardzo szybko przybliżą mu jego postać oraz „ulice bogów prawdy i krzywdy”. ---Dominika Mrówczyńska, allaboutmusic.pl

download (mp3 @VBR kbs):

yandex mediafire ulozto gett bayfiles

back

Miuosh ‎– Pop. (2017)

2019-01-08T14:17:04Z

Miuosh ‎– Pop. (2017)


1 	Nie		4:02
2 	Neony	4:16
Featuring – Soxso
Guitar – R. Zając

3 	Produkcja	3:51
4 	Perseidy	4:25
Electric Piano [Moog] – M. Król

5 	Koniec	3:54
Featuring – Myslovitz, itsmisslilly
Vocals – K. Golomska

6 	Nisko	3:18
7 	Tramwaje I Gwiazdy	3:39
Featuring – Katarzyna Nosowska

8 	Kawa I Papierosy	4:37
Featuring – Organek
Keyboards – M. Król

9 	Miasto Szczęścia	5:22
Featuring – Bajm

10 	Traffic	4:28
Featuring, Guitar – Piotr Rogucki

11.1 	Tu	3:45
Featuring – Soxso
11.2 	(silence) 	1:11
11.3 	To Wychowanie [2017 Version]	3:40
Featuring – Muniek Staszczyk

Miuosh (Miłosz Borycki) - performer, music, lyrics

Cała miłość fanów do śląskiego rapera Miuosha polega chyba na różnorodności, jaką coraz częściej nam proponuje. Ostatni krążek POP jest tego najlepszym dowodem. Goście, jakich Miłosz Borycki postanowił zaprosić do nagrań rozprzestrzeniają się na wszystkie kategorie muzyki. Znajdziemy tam bowiem takie legendy polskich dźwięków jak Bajm, Kasia Nosowska czy Myslovitz, przedstawicieli alternatywy Organka oraz Piotra Roguckiego, a także elektroniki w osobach Soxso. Połączenia nietuzinkowe dały taki sam efekt.

Tak na prawdę Miuosh już kilkoma wcześniejszymi płytami pokazywał swoje umiejętności w łączeniu gatunków. Pierwszym i jednym z najlepszych dowodów był projekt z NOSPRem oraz Jimkiem. Potem przyszła pora na Historie wydane we współpracy z Andrzejem Smolikiem oraz Natalią Grosiak oraz album live Panowie z Katowic. Tym samym można zauważyć jak niezwykle płodnym artystą jak Miuosh. Wracając do samego albumu POP, który ukazał się w marcu tego roku, rozpoczyna się on dość oczywiście. Dobry, jak zwykle dosadny tekst utworu Nie, do tego dołączone brzmienie, które rozwijane, co kilkadziesiąt sekund, daje odczuć klimat całej płyty.

Później już wybrzmiewają Neony nagrane we współpracy z Soxso. Utwór nabierający rozpędu względnie powoli, a żeby po półtorej minuty ukazał się delikatny refren w wykonaniu gości. Niezwykle udana kolaboracja tak oczywistego połączenia, jakim jest elektronika i rap. Wyraźny i mocny beat pojawia się w Produkcji, jednak utworem, przy którym przycisk replay został gwałcony milion razy są Perseidy. Delikatne brzmienie w połączeniu z równie, tym razem, subtelnym rapem tworzą idealną więź. Jednak po kilkuminutowym odpoczynku przychodzi czas na kolejną, równie udaną kolaborację zatytułowaną Koniec. Współpraca Miuosha i grupy Myslovitz w efekcie przyniosła nam ciekawe połączenie rytmicznego beatu z alternatywnym brzmieniem gitary. W refrenie do tego interesującego brzmienia dołącza wokal itsmisslilly. W pełni subtelny, sprowadza słuchacza z mocny dźwięków, do trochę większego spokoju.

Tutaj dobiegamy do połowy krążka i utworu Nisko, który jeszcze przed premierą promował wydawnictwo POP. Jedna z bardziej wyraźnych i szybszych kompozycji, jakie znalazły się na płycie. Przyznam, że to właśnie ten kawałek przekonał mnie do tego, że najnowszy materiał Miuosha będzie czymś nietuzinkowym. Jednak to nr 7 albumu trafił do szerokiej liczby słuchaczy już pod koniec lutego 2017. Tramwaje i gwiazdy, gdzie gościnnie udzieliła się Katarzyna Nosowska, są tak naprawdę najlepszym dowodem na to, że zarówno połączenie gatunków, jak i trochę innych epok muzycznych, jest bardzo dobrym krokiem, jeśli tylko ktoś zrobi to umiejętnie i ze smakiem. Tak właśnie stało się przy tej współpracy, a fakt sama kompozycja obecnie ma ponad 2 miliony wyświetleń na samym kanale YT jest tego najlepszym potwierdzeniem. Potem przychodzi czas na kolaborację Miuosha i Organka, czyli liderów w swoich gatunkach. Przyznam, że po ogłoszeniu gości to była właśnie kolaboracja, na której efekty czekałam najbardziej. Jednak… nie mówię, że utwór jest zły, ale oczekiwałam od tej współpracy zdecydowanie więcej. Za to połączenie grupy Bajm, na czele z wokalem samej Beaty Kozidrak, i twórczości Miuosha jest czymś, co chyba zdziwiło wszystkich słuchaczy. Spora ilość elektroniki, która przeszywana jest głosem naczelnej wokalistki grupy tworzy dość niespotykane, a tym samym intrygujące połączenie. Na koniec mamy jeszcze Traffic z udziałem Piotra Roguckiego, który jak zwykle ukazał swój artyzm oraz zamykające płytę Tu, jako ponowny efekt współpracy Miuosha z Soxso. Kompozycja z mniejszą ilością elektroniki niż Neony, jednak nadal wyczuwalna jest nutka komputerowych brzmień.

Aż strach się bać, jak wyglądać będzie kolejny krążek Miuosha. Tym bardziej, że patrząc na kalendarium ostatnio wydanych płyt, kolejne nowości powinny ukazać się całkiem nie długo. Jeśli będą jeszcze bardziej zaskakujące niż dotychczasowe muzyczne odkrycia artysty, ciężko będzie stwierdzić na jakiej półce w sklepie muzycznym znajdzie się płyta Boryckiego. ---Dominika Mrówczyńska, allaboutmusic.pl

download (mp3 @320 kbs):

yandex mediafire ulozto gett

back