1 	Trawa 	3:24
2 	Kalambury 	2:25
3 	Znój 	4:26
4 	Wiedza 	3:08
5 	Dłoń Zanurzasz We Śnie 	4:16
6 	Przekwitanie 	2:50
7 	Nieodwaga 	3:07
8 	Wesoły Jestem 	2:48
9 	Jakżeż Ja Się Uspokoję 	3:48
10 	Wiersz O Szukaniu 	4:01
11 	Pożałuj Mnie 	3:08
12 	Notes 	3:25

Bass Guitar – Szymon Tarkowski
Drums – Grzegorz Śluz
Guitar – Radek Łukasiewicz
Keyboards – Basia Wrońska
Strings – Basia Wrońska
Vocals – Basia Wrońska, Radek Łukasiewicz

Jakżesz ja się uspokoję? Głębokie Pustki.

Deklamowanie “Pożałuj Mnie” Danuty Wawiłow to zabawa edukacyjna dla przedszkolaków. Dzięki Pustkom bawić mogą się wszyscy. Zespół serwuje nam kompilację poetyckiej rozkoszy, oswajając liryczne twory wielkich kreatorów słowa.

Słuchanie tej płyty to prawdziwe łaskotanie intelektu, obcowanie w tekstylnym bezkresie, radosny taniec na neologicznej łące wśród pachnących lingwistycznych kwiatków. W dodatku przy jakże trafionym poziomie muzycznego minimalizmu! Pustki z niezwykłym wyczuciem dopasowują poszczególne dźwięki do sylab śpiewanych słów. Brzdęki gitar, echa perkusji i klawisze wchodzą w symbiozę ze słowami, malując tło dla poezji. W takiej energetycznej i nieco dziwacznej konwencji świetnie brzmi oryginalność Leśmiana. Inaczej zupełnie prezentuje się dramatyzm Broniewskiego – bardziej uniwersalnie i współcześnie. Wykonane w pustkowym klimacie “Przekwitanie” wyróżnia się na płycie i wchodzi w reakcję z umysłem jak hinduska mantra. Podobnie hipnotyzuje “Wesoły Jestem” Wyspiańskiego. To kolejny ożywiony przez zespół chochoł z przeszłości, który doskonale odnajduje się w zwichrowanym świecie tekściarskiej alternatywy i potwierdza, że poezja ma dziś swoją rację bytu!

Pustki dokonały pewnej rewolucji. Podkoloryzowały liryki pozostawione mentalnej zagładzie i sztywnej interpretacji. Oswoiły wojennych poetów, przypomniały o słowotwórczym geniuszu Leśmiana i stworzyły krążek nowoczesnej poezji śpiewanej, co brzmi tak świeżo, że żałuję, że jego premiera nie przesunęła się na wiosnę, choć jesienią taki muzyczny prądzik też przecież cieszy. Można pomarzyć o trawie do kolan, co by się podniosła do czoła, a już wkrótce będzie można zaśpiewać do zimy “śnież się, w duszy mojej śnież”, bo przecież “przekwita wszystko i kwita!”.

Rockowo-rockandrollowe, stylistycznie awangardowe wyczyny muzyczne Pustek doprawione charakterystycznym wokalem uklawiszowionej Barbary Wrońskiej i głosami Nosowskiej oraz Rojka burzą wewnętrzny spokój. Odpalają drewienko w przygasłym kominku intelektu i sprawiają, że mózg dymi od nadmiaru szarej materii. Fajne doznanie. Głębie to, nie Pustki. ---Magdalena Kotowska, uwolnijmuzyke.pl

download (mp3 @192 kbs):

yandex mediafire ulozto gett bayfiles

back

1 	Senty Menty 	3:42
2 	Parzydełko 	4:15
3 	Nie Tak Miało Być 	3:04
4 	Jesień (Przyszło Mi Zwariować) 	3:46
5 	Pomyłka 	4:10
6 	Chcę Zrozumieć Żle 	1:43
7 	Nuda 	4:16
8 	Czerwona Fala 	4:43
9 	Nie Zgubię Się W Tłumie 	3:21
10 	Niezdrowy Rozsądek 	4:56
11 	Żałobniki Wynocha! 	4:32
12 	Zawracanie Głowy 	4:16
13 	Atrament 	2:28

Bass – Szymon Tarkowski
Drums – Grzegorz Śluz
Guitar – Radek Łukasiewicz
Vocals – Barbara Wrońska, Radek Łukasiewicz 

Pustki są jednym z niewielu polskich zespołów, których płyt mogę słuchać w całości za jednym podejściem. “Koniec kryzysu”, czwarty album zespołu, nie jest zatem w tej kwestii wyjątkiem. Rozpoczynający się od subtelnych “Senty mentów”, a kończący się bonusowym utworem “Koniec kryzysu”, znanym z kompilacji “Warszawa. Tribute to Joy Division”, krążek jest równy i spokojnie, przyjemnie przetacza się przez nasze uszy i głowy pozostawiając w nich delikatne melodie i cytaty, które później przypominają się w najbardziej banalnych sytuacjach życiowych.

Teksty zawarte w kompozycjach opisują banał życia, codzienne zdarzenia, które przytrafiają się każdemu bez względu na to, czy na życiowej palecie kolorów jest więcej szarości czy różu. Nie oznacza to jednak, że utwory są monochromatyczne, nijakie i nudne, co mogłyby sugerować już choćby tytuły takie jak: “Nuda” czy “Jesień (przyszło mi zwariować)”. 13 kawałków składających się na “Koniec kryzysu” można raczej porównać do kolorów złotej, polskiej jesieni. Niby ładne, ciepłe, ale niosące ze sobą tylko śladową dawkę optymizmu, bowiem przede wszystkim kojarzą się z nadchodzącą zimą i chłodnym błękitem latarni odbijających się od śniegu. Chłód na płycie to wokal Basi Wrońskiej oraz oszczędna, surowa, bardzo formalna muzyka. Bez mamiącego blichtru, bez blasku tanich, plastikowych świecidełek.

Trudno porównywać ów album do poprzednich dokonań Pustek, ponieważ zmienił się skład (z grupy odeszli basista Filip Zawada oraz Janek Piętka, jeden z założycieli formacji, natomiast główną wokalistką została Basia). “Koniec kryzysu” nie jest tylko nazwą płyty, która została wymyślona ot tak, bo jakaś przecież musi widnieć na okładce.”Koniec kryzysu” jak sami twórcy podkreślają jest najdojrzalszym i najbardziej świadomym albumem w ich dorobku. Nic w tym jednak dziwnego, skoro większość kompozycji z zebranych na płycie powstawała na przestrzeni ostatnich dwóch lat. Sporo z nich mogliśmy usłyszeć na koncertach na długo przed ukazaniem się krążka. Choćby utwór tytułowy.

Melancholia, spokój, trzymanie emocji na wodzy. Tak w skrócie można opisać “Koniec kryzysu”. Nie ma tu miejsca na oniryczność, o nie. Cały czas jesteśmy trzymani na ziemi choćby przez taki utwór jak “Czerwona fala”, który choć w piękny sposób, ale opisuje “tylko” przeprawę samochodem przez miejską dżunglę, korki, ronda, złośliwe światła, spaliny. “Wypaliłam, a teraz bym zjadła”. Życie. Wokal Basi Wrońskiej podpierany jest bardzo zgrabnie skomponowaną muzyką. Rytmiczną, ale zróżnicowaną w tej rytmiczności. Płynną, ale nie nudzącą. Do niedawna można było posłuchać całości na MySpace, ale zespół usunął 9 kawałków i ostały się tylko 4. Mimo to zapraszam, a kto poczuje się rozochocony może zakupić album za jedyne 29,90. W dodatku z książeczką, bowiem został on wydany przez Agorę, która ma w zwyczaju (ciekawym i bardzo pożądanym przez słuchaczy) dołączać do wydawnictw książeczki. ---Sandra Kmieciak, uwolnijmuzyke.pl

download (mp3 @224 kbs):

yandex mediafire ulozto gett bayfiles

back

1 	Się Wydawało 	2:57
2 	Wyjeżdżam! 	3:23
3 	Tyle Z Życia 	3:44
4 	Rudy Łysek 	2:52
5 	Pokój 	3:29
6 	Nie Tu 	4:31
7 	Po Omacku 	3:07
8 	Wampir 	4:09
9 	Miłość I Papierosy 	3:27
10 	Lepiej Osobno 	3:07

Bass Guitar, Cuatro, Guitar, Tambourine – Radosław Łukasiewicz
Keyboards – Barbara Wrońska, Radosław Łukasiewicz
Percussion – Grzegorz Śluz
Violin – Barbara Wrońska
Vocals – Barbara Wrońska, Grzegorz Śluz, Radosław Łukasiewicz
+
Backing Vocals – Ania Ołdak (tracks: 3)

Zespół zapowiada duże zmiany w warstwie muzycznej. Przy nagraniach współpracowali z trzema producentami, co zaowocowało oryginalna mieszanką brzmień. Jak sami mówią: „nowa płyta to zawsze wyzwanie, szczególnie dla takiego zespołu jak my, który nie lubi się powtarzać. Jak zwykle chcieliśmy, żeby album był inny niż wszystkie poprzednie. Tyle rzeczy wydarzyło się w międzyczasie, tyle koncertów zagraliśmy, tyle zmieniło się w życiu każdego z nas, rodziny, macierzyństwo, więc zmiany nastąpiły naturalnie. Postanowiliśmy mocniej niż kiedykolwiek postawić na piosenki, siłę melodii i tekstu. Chcieliśmy też grać w inny sposób, inaczej podejść do instrumentów i więcej pracy włożyć w produkcję płyty. Nie mogliśmy zdecydować się na producenta, więc album miksowaliśmy z trzema różnymi osobami.”

Album współprodukowali: Eddie Stevens (Moloko, Roisin Murphy, Zero 7), Adam Toczko (Kult, Pogodno) oraz Bartek Dziedzic (m.in. Brodka). ---empik.com

Podróż z Pustkami na ich "Safari" to hipsterska wycieczka all inclusive. Mamy tu praktycznie wszystko, muzycznie i tekstowo jest przebogato.

Wszyscy, którzy polubili te cudowne smęty z poprzednich albumów zespołu będą mocno zdziwieni. Tytuł świetnie oddaje zawartość nowego materiału Pustek: to muzyka ciepła, różnorodna i napełniająca pozytywną energią. Chociaż skład grupy pomniejszył się o basistę to paradoksalnie jej muzyka poszerzyła horyzonty. Mamy tu folkowego "Rudego Łyska" ze świetną linią basu i zabawą rytmem, zimnofalowy "Pokój" czy r’n’b w "Nie tu". Klawisze w "Wyjeżdżam!" przypominają dźwięki z jakiegoś Saloonu na Dzikim Zachodzi, a w "Tyle z życia" Basia Wrońska brzmi momentami jak Lana Del Rey. Nie minie wiele czasu aż któryś z singli z "Safari" zawojuje listę przebojów radiowej Trójki.

Oczywiście bardzo ważną częścią nowego albumu Pustek są teksty. Moimi faworytami są "Po Omacku", "Wampir" i "Lepiej Osobno". Może czasem jest trochę zbyt pretensjonalnie ("Miłość i papierosy"), ale generalnie warstwa tekstowa jest po raz kolejny mocną stroną twórczości zespołu.

"Safari" nazwałbym polską odpowiedzią na zeszłoroczny debiut sióstr Haim. Z wynikiem tego porównania warto się jednak wstrzymać do lipca, kiedy obie grupy wystąpią na Openerze. To właśnie letnie festiwale wydają się być najlepszą scenerią dla nowego albumu Pustek. ---Maciej Pietrzak, magazyngitarzysta.pl

download (mp3 @320 kbs):

yandex mediafire ulozto gett bayfiles

back