1 	In The Sea 	3:10
2 	What Matters 	5:38
3 	Preserve 	3:57
4 	I Have Saved All Of My Photographs (Of The Ones I Love) 	4:02
5 	Hide & Seek 	3:43
6 	From Past To Now 	4:22
7 	Illusive, Bright Beginning 	4:27
8 	Tapes 	3:03
9 	Turn 	3:40
10 	Limbo 	3:52
11 	New England 	1:44

Oxford Drama: Małgorzata Dryjańska i Marcin Mrówka

Oxford Drama to kolejni przedstawiciele polskiej sceny elektronicznej, koło których nie da się, a nawet nie należy przejść obojętnie. Duet 22-latków z Wrocławia istnieje zaledwie od dwóch lat, a ma na swoim koncie już dwie Ep-ki i wiele koncertów, także na ważniejszych polskich festiwalach. Ciężko porównać ich twórczość do jednego konkretnego zespołu, można się doszukać wielu inspiracji, ale cechą wyróżniającą i odróżniającą Gosię Dryjańską i Marcina Mrówkę od innych elektronicznych projektów, jest granie koncertów bez pomocy laptopów. Pod koniec 2014 rozpoczęli oni współpracę z wytwórnią Brennnessel należącą do zespołu Kamp!, której efektem jest ich nowa płyta „In Awe”

Płyta „In Awe” to, jak mówią artyści, ich pierwszy projekt, z którego są całkowicie zadowoleni. Da się to usłyszeć już od pierwszego utworu zatytułowanego „In The Sea”, będącego idealnym, delikatnym wprowadzeniem do dalszej muzycznej podróży. Piosenka od początku do końca utrzymana w stonowanej konwencji, zachęca i nie prowokuje muzycznego „falstartu”. Kolejny kawałek, „What Matters”, to elektroniczna ballada, klimatyczna dzięki połączeniu miękkiego głosu Gosi i spokojnego elektronicznego beat’u w tle, chwilami nieco wzmocnionego i bardziej wyrazistego.

„Preserve” czyli trzecia propozycja na płycie to jednocześnie pierwsza dawka dobrej popowej energii już od samego początku utworu. Głos Gosi nabiera mocniejszego charakteru, a człowiek bezwiednie zaczyna podrygiwać w rytm muzyki. Eksperymentalny pop, bo tak zwą swój styl wrocławianie, to idealne określenie w tym przypadku. Dwa kolejne utwory utwierdzają nas tylko w tym , że Oxford Drama to coś nowego i świeżego w świecie młodej polskiej elektroniki. Ciężko porównywać ich do obecnie tryumfujących The Dumplings, gdyż ich brzmienie jest o wiele łagodniejsze i bardziej taneczne, ale uzyskane z wręcz niewiarygodną swobodą.

„From Past To Now” to kolejna taneczna propozycja, niewyróżniająca się, ale nadal przyjemna dla ucha. „Illusive, Bright Beginning” to jedna z lepszych piosenek na płycie, która przywołuje na myśl inspirację twórczością Beach House, do której przyznają się artyści. Piosenka przenosi Nas w przyjemny świat marzeń sennych. Głos Gosi przyjmuję tu wręcz cukierkowy odcień, który idealnie komponuje się z rytmicznym, miękkim beat’em Marcina. „Tapes”, znana już z poprzedzającej płytę Ep-ki Fluctuations, to czysta energia, stonowana ale jednak niosąca ze sobą siłę.

Płyta do samego końca utrzymuje nas w przyjemnym świecie elektroniki przemieszanej z popem. Chwilami można jej zarzucić lekką monotonię, która jednak całkowicie znika podczas koncertowych wykonań utworów z „In Awe”. Gosia zagadująca co chwilę publikę i Marcin z niezwykłą sceniczną energią i precyzją, potrafią przekonać do siebie szybko i konkretnie. Młodzi artyści bezpiecznie i konsekwentnie dążą do celu, którym zapewne jest znalezienie się w czołówce młodej polskiej elektroniki. Płyta ta zdecydowanym krokiem zbliża ich do tego założenia. ---Matylda Burszta, kinkyowl.pl

download (mp3 @320 kbs):

yandex mediafire ulozto gett bayfiles

back

1. Note to Self
2. Velvet
3. Alter Ego
4. Party Song
5. Seasons
6. Green to Gold
7. 110
8. Painting Beyond Yourself
9. We Were Wrong
10. Be Kind

Oxford Drama tworzą:
Gosia Dryjańska i Marcin Mrówka

Oxford Drama to wrocławski duet, którego debiutancki album "In Awe" został uznany jednym z najciekawszych debiutów 2015 roku na polskiej scenie, doceniony zarówno przez prasę muzyczną, jak i publiczność. Zespół z powodzeniem powiększał grono fanów, dla których decyzja o zawieszeniu działalności była trudna do przyjęcia. Jednak po blisko rocznej przerwie Gosia Dryjańska i Marcin Mrówka postanowili ponownie połączyć siły jako Oxford Drama i prezentują drugi w swojej karierze album "Songs" który znowu zabiera słuchaczy w fascynującą podróż muzyczną. ---empik.com

Na krążku znajdziemy bezpieczną ilość dziesięciu kompozycji – zdaje się, że to idealna liczba, aby zaciekawić słuchacza i wciągnąć go w swoją rzeczywistość oraz, co niezwykle istotne, nie dopuścić, by w pewnym momencie poczuł się znużony. Misja zakończona sukcesem: Songs od pierwszych taktów oczarowuje swym lekkim, miłym klimatem i pomimo ogólnej spójności w żadnym momencie nie czuć znudzenia ani chęci przeskoczenia do kolejnego utworu.

Tak jak już wspomniałam wyżej, jedną z cech płyty jest spójność. Stylistyka albumu jest jasno określona od początku i artyści konsekwentnie się jej trzymają. Nie ma tutaj miejsca na skok w bok, nie ma niespodzianek i nagłych zwrotów akcji. Dzięki temu otrzymaliśmy zgrabny krążek pełen rozmarzonych, miękkich i łagodnych numerów, w głównej mierze koncentrujących się na melodiach elektronicznych, niemniej gdzieniegdzie są wzbogacone o żywe instrumenty (Be Kind, Seasons, Party Song). Całość wyraźnie zerka w stronę dorobku lat 80., niemniej nie brakuje tutaj świeżości oraz młodzieńczej werwy.

Należy wyróżnić kilka piosenek, pamiętając oczywiście o tym, że wszystkie są równie dobre. Nie mogę jednak ukrywać, że niektóre z nich wyjątkowo do mnie trafiają. I są to Seasons, 110, Be Kind oraz Painting Beyond Yourself. Pierwsza z nich ma niebanalną melodię, z której naprzód wybija się rytmiczna perkusja, która nadaje rytm całej kompozycji. 110 to nieśmiały flirt z indie rockiem, choć nie jest to typowy utwór z tego gatunku. Wciąż króluje styl Oxford Dramy, ale jest nieco bardziej podkręcony wyraźnymi dźwiękami gitary. Be Kind jest wspaniałym przestrzennym numerem, który oddycha i osobiście kojarzy mi się z orzeźwiającą bryzą. Świetny kawałek. Podobnie zresztą jak Painting Beyond Yourself – taneczne, troszkę zaczepiające o 70’s-owe disco, ale utrzymane w rozmarzonej i subtelnej konwencji.

Może się wydawać, że obecnie podobnej muzyki jest na pęczki i w zasadzie Songs nie jest niczym przesadnie przełomowym. Jednak nie zmienia to faktu, że słucha się tej płyty wyjątkowo dobrze. Oxford Drama mają w sobie spory potencjał i żywię głęboką nadzieję, że zostanie on odpowednio wykorzystany i zauważony. Tak dopracowane kompozycje, finezyjne oraz urocze zasługują na każde uznanie. ---Karolina Młynarska, zazyjkultury.pl

download (mp3 @320 kbs):

yandex mediafire ulozto gett bayfiles

back