Driftin' Blues (Dryfujący Blues)
Driftin' Blues (Dryfujący Blues)
W 1944 roku Johnny Moore zaangażował do zespołu Charlesa Browna. Starszy brat Johnny’ego grał w Nat "King" Cole Trio jako świetny innowacyjny gitarzysta. Johnny formował właśnie swoje trio The Three Blazers (Johnny Moore – gitara, Eddie Williams – bas, Charles Brown –piano i wokal). Zespół, podobnie jak trio King Cole’a był uosobieniem czadowego, rozluźnionego Stylu Zachodniego Wybrzeża granego przez większość fortepianowych trio w Los Angeles, z tym, że w odróżnieniu od swingowych aranżacji Cole’a trio Johhny’ego Moore’a wyraźnie zwróciło się w kierunku melancholijnego, bluesowego brzmienia. Nagrany w 1945 roku przez The Three Blazers Driftin' Blues Browna był pierwszym, który zrzucił ze szczytu listy przebojów R&B utwory Louisa Jordana.
Driftin’ Blues
Driftin' Blues na wydanej płycie miał trzech autorów: Moore’a, Williamsa i Browna. Jednakże na stronie Alladin Records, który wydał komplet utworów Browna oficjalnie jako twórca występuje tylko Charles Brown. Tamże można znaleźć informację, że utwór “Walking and Drifting Blues” (roboczy tytuł nadany przez Browna) korzystał z nagranego w 1935 roku innego bluesa przez Amosa ‘Bumble Bee Slim’ Eastona. Mimo, że oba bluesy są zdecydowanie różne to jednak nie ma wątpliwości, że Brown czerpał z tekstu Eastona.
The Three Blazers
Inspiracją dla melodii “Driftin’ Bluesa” była piosenka gospel, którą w dzieciństwie uczyła Browna jego babcia. Wpływ babci był istotny, gdyż Brown był w ciągłym konflikcie miedzy gospel a bluesem. Brown wyjaśniał w późniejszych latach, że "Driftin' Blues" był jego pierwszą zapisaną piosenką i którą próbował zaśpiewać. Krytyk muzyczny Dave Marsh dodaje, że Brown napisał ją jeszcze w szkole średniej.
The Three Blazers - Driftin Blues, 1945
Jeden z najbardziej wpływowych śpiewaków swoich czasów Charles Brown ( 13 wrzesień , 1922 - 21 styczeń, 1999) był doświadczonym pianistą klasycznym, kiedy swoją karierę rozpoczynał w 1943 roku po przybyciu do Los Angeles. Występował z zespole Bardu Ali, zanim przystąpił do Johnny Moore’s Three Blazers. Nagrywając w różnych wytwórniach trio to wylansowało wiele przebojów (poza "Driftin' Blues") – „New Orleans Blues,” “More Than You Know” oraz “Merry Christmas Baby,” wszystkie autorstwa Charlesa Browna.
Charles Brown
Zirytowany Brown, który otrzymywał mniej niż gitarzysta Johnny Moore, a który ani nie śpiewał ani nie pisał piosenek opuścił zespół w 1948 roku i założył własne trio. Nagrywał z nim dla wytwórni Alladin aż do 1952 roku. Jego równy, spokojny głos (rzadko nagrywał utwory w szybkim tempie) był idealny dla ówczesnej publiczności, która polubiła wyrafinowanego, miejskiego bluesa. W tamtym czasie Brown napisał dwa hity, które osiągnęły top listy przebojów rhythm-and-bluesa. Były to “Trouble Blues” (1949) oraz “Black Night” (1951).
Charles Brown - Driftin' Blues
Rhythm and blues stawał się coraz bardziej hałaśliwy, ochrypły i wrzaskliwy aż położył fundamenty pod rock and rolla. Brown, zbyt zasadniczy by naśladować Nat King Cole’a (którego trochę jednak przypominał) na scenie popowej, kontynuował występy i nagrania z już dużo mniejszymi sukcesami chociaż “Please Come Home for Christmas” był dużym przebojem w 1961 roku. Przeszedł na emeryturę, okazjonalnie występując lub udzielając lekcji gry na fortepianie lub organach
Charles Brown
Odkryty na nowo przez entuzjastów bluesa na początku lat 1980-tych i wspomożony finansowo przez jeden z pierwszych grantów Fundacji Rhythm and Bluesa znalazł całkiem nową publiczność. Nagrywał kolejne albumy pokazując, że jego siła i talent nie zostały przez czas pomniejszone, a w 1990 roku odbył nawet tour z Bonnie Raitt. W 1999 roku, po jego śmierci Charles Brown został włączony do Rock and Roll Hall of Fame.
Charles Brown
Finansowo "Driftin' Blues" był dla Browna wielkim sukcesem,a jego smooth wokal stał się standardem dla jego następców, których było bardzo wielu. Jego ładny ‘nucący’ styl śpiewania został uwieczniony przez takich artystów jak np. Billy Eckstine, który nagrał tego bluesa z orkiestrą Counta Basie’go w 1959, czy też Sama Cooke, który umieścił go a płycie Mr. Soul z 1963 roku. Ray Charles również nagrywał tę piosenkę w latach 1960-tych.
John Lee Hooker - Driftin' Blues
Inne interpretacje , artystów bluesowych takich jak John Lee Hooker, Lightnin Hopkins, Bobby Bland, B.B. King, Albert King i John Hammond miały tendencje do traktowania utworu jako typowego bluesa dlatego odchodziły od ‘nucącego’ stylu śpiewania z lat 40-tych i 50-tych. Te bluesowe wersje zainspirowały z kolei sławnych rockmanów Paula Butterfielda, Petera Townsenda, Carlos Santanę, Marshall Tucker Band oraz Erica Claptona.
Eric Clapton - Driftin' Blues
Oryginał Charlesa Browna ma typową 12-taktową bluesową progresję akordową i był wykonywany w umiarkowanie wolnym tempie, w tonacji E (zapisany w metrum 12/8). Instrumentacja (aranżacja), włączając elektryczne solo gitarowe, odzwierciedla wpływy powojennego cool jazzu. Brown określił swój utwór jako „rodzaj melancholijnego typu bluesa, z uczuciem”, który pozwalał mu więcej opowiadać niż tradycyjny blues.
Albert King śpiewa Driftin' Blues
Driftin' Blues został włączony do Blues Hall of Fame w kategorii “Klasyczne Nagrania Bluesowe” z komentarzem, że jest to „jedno z tych nagrań, które pomogły zdefiniować i rozwinąć rodzący się styl leniwego, płynnego bluesa Zachodniego Wybrzeża.” W 1995 roku wprowadzono go na listę "500 Piosenek, Które Ukształtowały Rock and Rolla"
The Three Blazers
Charles Brown - Drifting Blues Lyrics
Well, I'm drifting and I'm drifting Like a ship out on the sea Drifting and I'm drifting Like a ship out on the sea Well, I ain't got nobody In this world to care for me If my baby Would only take me back again If my baby Only take me back again 'Cause, darling, good for nothing I haven't got no friend I give you all my money Tell me what more can I do I give you all my money Tell me what more can I do, can I do You just a good little girl You just won't be true Bye bye, baby Baby, bye bye, bye Bye bye, baby Baby, bye bye, bye It's gonna be too late, baby I'll be so far away
Charles Brown - Driftin' Blues