1. Kozmic Blues Koncert

Natalia Przybysz - Śpiew
Jurek  Zagórski – Gitara
Hubert  Zemler – Perkusja
Filip Jurczyszyn – Bas
Mariusz Obijalski  – Instrumenty Klawiszowe
Marcin Gańko – Saksofon
Rafał Gańko – Trąbka
Tomasz Dworakowski  – Puzon

Artystka, znana m.in. z zespołu Sistars, zaprezentowała swój solowy projekt "Kozmic Blues 2012". W programie, obok bezdyskusyjnych hitów psychodelicznego rocka Janis Joplin ("Piece of My Heart", "Try", "Me and Bobby McGee"), znaleźliśmy subiektywną mieszankę utworów z repertuaru amerykańskiej legendy, które szczególnie pokochała Natu (m. in. tytułowy "Kozmic Blues", "One Night Stand", "Tell Mamma", "Last Time", "Maybe", "Move Over", "Half Moon").

- Teraz rozumiem dlaczego wokaliści tak rzadko sięgają po repertuar Janis. Każda piosenka jest jak wyprawa w Himalaje. Trzeba się dobrze przygotować, a zwłaszcza nauczyć oddychać tą nową gęstością powietrza. Traktuję ten projekt jako wyzwanie i eksperyment, który ma mnie otworzyć na nowe, nieeksplorowane wcześniej obszary. "Kozmic Blues" to tytuł jednej z piosenek Janis. O miłości, wolności i mocy, jaką ma "tu i teraz". O tym, że wszystko się zmienia, ale uczucia pozostają takie same na zawsze. Blues to muzyka, która jest pomostem pomiędzy niedolą i smutkiem a drugą stroną, czyli szczęściem. Blues jest siłą, którą czujemy, dźwigając się i odbijając od dna. Wierzę, że wciąż wielu z nas to hipisi. Myślę, że ten projekt to dobre lekarstwo na dzisiejsze kryzysowe czasy. Potrzebujemy czegoś mocnego i prawdziwego, czegoś, co już raz wywołało rewolucję - tak nowy projekt zapowiadała Natalia Przybysz. --- polskieradio.pl

download:   uploaded anonfiles mega 4shared mixturecloud yandex mediafire ziddu

back

1. Prąd
2. Miód
3. Nie będę twoją
4. XJS
5. Nazywam się niebo
6. Kwiaty ojczyste
7. Do kogo idziesz?
8. Królowa śniegu
9. Przeze mnie
10. Sto lat

Natalia Przybysz - wokal
Jurek Zagórski - gitary
Mateusz Waśkiewicz - gitary
Filip Jurczyszyn - gitara basowa, banjo
Hubert Zemler – perkusja
+
Tymon Tymański - wokal (4)
Wojtek Sobura - floor tom (2)

Zanim jeszcze "Prąd" się ukazał, Tymon Tymański jednym zdaniem załatwił wszystkich dziennikarzy i ukradł im najbardziej chwytliwą recenzję tego krążka. Przyrównać album polskiej wokalistki do twórczości White'a to sztuka na naszym rynku niespotykana, dlatego tym bardziej gratuluję Tymonowi wyobraźni - sam bym się na takie porównanie raczej nie wysilił. Choć płyta, podobnie jak projekty Jacka, rzeczywiście hołduje najlepszym tradycjom rocka - w oszczędnych, utrzymanych w knajpianym klimacie utworach słychać fascynacje bluesem i country, gitary zaś pięknie rzężą i zapędzają się w solówki - jednak porównanie to mocno naciągane i też krążkowi Natalii po prostu niepotrzebne. Dajcie spokój z White'em, skupcie się na Przybysz. Jej "Prąd" nie potrzebuje żadnych zagranicznych wspomagaczy - komentarz, że to najbardziej przemyślane dzieło wokalistki, jest już dużo bardziej sprawiedliwy.

"Jack White" może odstraszać starszych fanów Natalii, tych, którzy albo wciąż tęsknią za Sistars, albo czekają na kolejny dobry materiał nagrany z Enveem. A oni też powinni koniecznie sprawdzić, ile rzeczywiście mocy jest w tym jej nowym "Prądzie". Bo choć to płyta rockowa, to jednak bardzo Przybyszowa - z jej charakterystycznymi, barwnymi tekstami i niepodrabialnym głosem, który zaskakująco dobrze sobie radzi w garażowych rejonach. Zabawa z dorobkiem Janis Joplin to jedno, tamta kreacja wręcz mi się nie podobała, tutaj mamy coś zgoła innego - poza pewnymi wyjątkami (ukłony w stronę Miry Kubasińskiej i Niemena) to rock bardzo autorski, który tylko potwierdza, że Natalii nowy pomysł na siebie ma sens i dobrze, że zdecydowała się iść w tym właśnie kierunku.

Prawie wszystko mi się tym jej "Prądzie" zgadza. Prawie, bo zastanawia tylko obecność na albumie bardzo przeciętnego i nieprzystającego do reszty numeru "Nie będę twoją laleczką". Nie, Natalia, nie musisz. Bylebyś tylko podpinając następnym razem gitarę do prądu wystrzegała się okruchów-karaluchów i tym podobnych wycieczek w swoich tekstach. Od tego mamy na naszej scenie inne mości panienki. ---Tomek Doksa, muzyka.interia.pl

download (mp3 @320 kbs):

uploaded yandex 4shared mega mediafire solidfiles zalivalka cloudmailru oboom

back

01. Vardø - 03:56
02. Nic osobistego - 03:33
03. Światło nocne - 03:40
04. Mandala - 03:53
05. Dzieci malarzy - 04:34
06. Świat wewnętrzny - 03:34
07. Czarny - 04:12
08. Przez sen - 04:47
09. S.O.S. - 05:39
10. Dom - 05:12

Zaczynała od śpiewania muzyki z pogranicza R&B, hip hopu i soulu, później zmierzyła się z legendą Janis Joplin, by w końcu nagrywać autorski, zdecydowanie bardziej gitarowy materiał. Natalia Przybysz wydała właśnie swój nowy album "Światło nocne". Wokalistka osiągnęła duży sukces płytą "Prąd", wydaną już nie jako Natu, ale pod pełnym imieniem i nazwiskiem. Na fali powodzenia, Przybysz pojawiła się na płytach m.in. Piotra Zioły i Krzysztofa Zalewskiego. Jej nowa płyta nie odbiega stylistycznie od poprzedniego albumu, nawiązuje do sprawdzonych blues-rockowych patentów, brzmiąc przy tym jednocześnie klasycznie i współcześnie. Siłą tej płyty są przede wszystkim melodie i głos Natalii. Zapraszamy do słuchania! ---radiolodz.pl

download (mp3 @320 kbs):

yandex mediafire uloz.to mega 4shared cloudmailru gett

back